Edward Arthur Thompson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Edward Arthur Thompson (ur. 22 maja 1914 w Waterford, zm. 1 stycznia 1994 w Nottingham[1]) – brytyjski historyk, specjalizujący się w dziejach późnego antyku.

W 1936 roku ukończył Trinity College w Dublinie, gdzie następnie wykładał w latach 1939–1941. Później był wykładowcą na Swansea University (1941–1945), King’s College London (1945-1948) oraz University of Nottingham (1948-1979)[1]. W 1979 roku przeszedł na emeryturę[1].

Specjalizował się w dziejach późnego cesarstwa rzymskiego i jego relacjach z ludami barbarzyńskimi. W historiografii reprezentował podejście marksistowskie, zwracając szczególną uwagę na ekonomiczne podłoże procesów dziejów[1]. Był członkiem Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii, z której wystąpił w 1956 roku[1].

W 1964 roku został członkiem Akademii Brytyjskiej[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 1985: Who was Saint Patrick?
  • 1984: Saint Germanus of Auxerre and the end of Roman Britain
  • 1982: Romans and Barbarians
  • 1975: The Conversion of the Spanish Suevi to Catholicism
  • 1969: The Goths in Spain
  • 1966: The Visigoths in the Time of Ulfila
  • 1965: The Early Germans
  • 1952: Roman Reformer and Inventor: New Text of De Rebus Bellicis
  • 1948: A History of Attila and the Huns (przekład polski: Hunowie, PIW, Warszawa 2015)
  • 1947: Ammianus Marcellinus

Publikacje w języku polskim[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f R.A. Markus. Obituary: Professor Edward Thompson. „The Independent”, 1994-01-06. [dostęp 2016-01-11]. (ang.).