Edward Miłuszew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Miłuszew
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1950
Kazań

Obywatelstwo

Białoruś

Pozycja

obrońca

Edward Ismaiłowicz Miłuszew, ros. Эдвард Исмаилович Милушев; biał. Эдуард Ісмаілавіч Мілушаў – Eduard Ismaiławicz Miłuszau (ur. 22 czerwca 1950 w Kazaniu) – radziecki hokeista. Trener hokejowy z obywatelstwem białoruskim.

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Kazania. Jego ojciec Ismaił Chusainowicz Miłuszew, był miejscowym hokeistą i trenerem SK Urickogo Kazań w latach 1965-1966 i 1968-1971. W 1971 Edward Miłuszew przeniósł się do Białoruskiej SRR za sprawą pracującego tam szkoleniowca, także pochodzącego z Kazania, Anatolija Murawjowa. Został zawodnikiem Torpedo Mińsk. Karierę zawodniczą zakończył w połowie lat 70. w wieku 26 lat.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem i podjął pracę w szkole SDJuSzOR Junosti w Mińsku. Pracował w szkole sportowej nr 12. Od 1980 był trenerem w szkole Junosti Mińsk, SDJuSZoR. W 1985 wraz z zespołem rocznika 1969-1970 zdobył mistrzostwo ZSRR, a w 1991 brązowy medal z rocznikiem 1974-1975[1]. Wśród jego wychowanków byli wybitni białoruscy hokeiści, m.in. Rusłan Salej[2], Dzmitryj Pankou, Siarhiej Szabanau, Siarhiej Staś. W 1991 został szkoleniowcem w Polsce, w drużynie debiutanta w I lidze polskiej, Zofiówki Jastrzębie. Prowadził zespół w sezonie 1991/1992. Był to roczny epizod ówczesnego klubu w najwyższej klasie rozgrywkowej. W kolejnych latach Miłuszew pracował jako szkoleniowiec wychowanków jastrzębskiego hokeja. W Polsce był trenerem od 1991 przez kolejnych 16 lat. W latach 90. był trenerem w SMS PZHL Sosnowiec[3]. W tym czasie był szkoleniowcem reprezentacji Polski do lat 18[4]. Od 2005 prowadził seniorski zespół JKH Czarne Jastrzębie w I lidze[5][6][7]: w sezonie 2005/2006 (jego grającym asystentem był Sławomir Wieloch[8])[9][10]. Trenerem był także na początku sezonu 2006/2007 do października 2006, gdy jego miejsce zajął dotychczasowy asystent Stanisław Małkow[11][12][13][14]. W sezonie 2007/2008 był asystentem I trenera Andrieja Sidorienki w Dynamie Mińsk. Później krótkotrwale pracował w Brześciu, a potem jako asystent w Bobrujsku. Następnie zrezygnował z zajęcia trenera i podjął pracę w firmie budowlanej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Официальная страница Хоккейного клуба «Юность» [online], www.junost.org [dostęp 2019-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25] (ros.).
  2. Подруга трагически погибшего хоккеиста – про слезы Салея, свою миссию и кровь Захарова | СПОРТ.TUT.BY [online], sport.tut.by [dostęp 2017-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] (ros.).
  3. Talent jakich mało [online], www.um.oswiecim.pl [dostęp 2017-11-17].
  4. Marek Pomykała. Piotr by się ucieszył. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (252), s. 12, 6 września 1996. 
  5. Gazeta.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2017-12-02] (pol.).
  6. :Daily Sport News:. - [online], dailysport.pl [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-13] (pol.).
  7. OLZA | Sport w regionie [online], www.sport.olza.pl [dostęp 2017-11-17] (fr.).
  8. Gazeta.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25] (pol.).
  9. Koniec marzeń o awansie - Jastrzębie-Zdrój - NaszeMiasto.pl [online], jastrzebiezdroj.naszemiasto.pl [dostęp 2017-12-02] (pol.).
  10. Czarne Jastrzębie rozegrają dziś trzeci mecz w fazie play-off z KTH Krynica - Jastrzębie-Zdrój - NaszeMiasto.pl [online], jastrzebiezdroj.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-17] (pol.).
  11. Gazeta.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25] (pol.).
  12. Hokej.net - Małkow w Jastrzębiu [online], hokej.net [dostęp 2017-12-02] (ang.).
  13. Gazeta.pl [online], www.sport.pl [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-25] (pol.).
  14. Hokej.net - Zmiana trenera [online], hokej.net [dostęp 2017-12-02] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]