Edward Wiśniewski (historyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Wiśniewski
Data urodzenia

1953

Data śmierci

28 kwietnia 2017

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza powszechna, historia Rosji
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

1984

Habilitacja

1992

Profesura

15 maja 2002

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Edward Wiśniewski (ur. 1953, zm. 28 kwietnia 2017[1][2]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych.

W 1978 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Doktorat obronił w 1984. Habilitował się w 1992. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2002.

Specjalizował się w historii najnowszej powszechnej i historii Rosji. Pełnił funkcje: wiceprezesa Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Historycznego (1997–2003), kierownika Studium Doktoranckiego Nauk Humanistycznych na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego (2002–2008) pełnomocnika Dziekana Wydziału Filozoficzno-Historycznego UŁ do spraw umowy o współpracy bezpośredniej z Moskiewskim Państwowym Uniwersytetem im. M.W. Łomonosowa, a także dziekana Wydziału Humanistycznego Mazowieckiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Pedagogicznej w Łowiczu.

Autorskie publikacje monograficzne[edytuj | edytuj kod]

  • Partia progresistów w czasie I wojny światowej i rewolucji lutowej : 1914-1917 (1989)
  • Liberal'naâ oppoziciâ v Rossii nakanune pervoj mirovoj vojny (1994)
  • Kapital i vlast' v Rossii : političeskaâ deâtel'nost' progressivnyh predprinimatelej v načale XX veka (2000)
  • Oppoziciâ : progressivnyj blok v 1914-1917 gg. (2000)
  • "Svâŝennoe edinenie" v Rossii v 1914 godu (2014)
  • Kadety i vlast' : (iûl' 1914 - ânvar' 1915) (2015)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]