Edwin Wnuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edwin Wnuk
Data urodzenia

4 stycznia 1948

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: mechanika nieba
Habilitacja

1991 – astronomia
UMK w Toruniu

Profesura

2002

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Edwin Ludwik Wnuk (ur. 4 stycznia 1948[1]) – polski astronom, profesor nauk fizycznych, specjalista w dziedzinie mechaniki nieba.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Naukowo pracuje jako profesor zwyczajny w Obserwatorium Astronomicznym w Poznaniu (Wydział Fizyki UAM), którego dyrektorem był do 31 sierpnia 2016[2]. Jest członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej[3], Komitetu Astronomii w III wydziale PAN oraz Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych Prezydium Polskiej Akademii Nauk. W latach 2007-2011 był prezesem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Habilitował się w 1991 na toruńskim Uniwersytecie Mikołaja Kopernika na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Perturbacje w ruchu sztucznych satelitów wywołane przez harmoniki tesseralne potencjału grawitacyjnego Ziemi wysokich rzędów i stopni[4]. Tytuł naukowy profesora nauk fizycznych został mu nadany w 2002 roku.

Swoje prace publikował m.in. w "Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy", "Astronomy and Astrophysics" oraz "Advances in Space Research"[5]. Autor tomu Planeta Ziemia (Wielka encyklopedia geografii świata, Poznań, wyd. Kurpisz 1995, ISBN 83-86600-38-1).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edwin Ludwik Wnuk. monitorfirm.pl. [dostęp 2016-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  2. Pracownicy Obserwatorium. astro.amu.edu.pl. [dostęp 2018-01-04].
  3. Edwin Wnuk. iau.org. [dostęp 2016-01-26]. (ang.).
  4. Prof. dr hab. Edwin Ludwik Wnuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-02-04].
  5. Edwin Wnuk. researchgate.net. [dostęp 2015-12-10]. (ang.).