Elżbieta Cichocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Cichocka
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1938
Warszawa

profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Doktorat

1968
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Habilitacja

1984
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Profesura

1992 (ndzw.) 1994 (zw.)

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Elżbieta Mieczysława Cichocka (ur. 2 lipca 1938 w Warszawie) – polska entomolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1961 uzyskała w SGGW stopień magistra inżyniera, w 1968 obroniła doktorat, w 1984 habilitowała się. W 1992 została profesorem nadzwyczajnym, a w 1994 profesorem zwyczajnym w SGGW. Prowadzi badania nad składem gatunkowym, bionomią i szkodliwością mszyc (Aphidinea) oraz ich wpływem na zawartość składników w roślinie, wymianę gazową, plon i jakość roślin. Bada zachowanie się mszyc podczas żerowania, ich wrogów naturalnych oraz ich wpływem na liczebność mszyc.

Elżbieta Cichocka opracowała skład gatunkowy mszyc zasiedlających rośliny sadownicze i warzywne, powiązała mszyce z ich żywicielami, liczebność ze szkodliwością. Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 100 publikacji oraz podręczniki i skrypty akademickie. Jest członkiem Rady Naukowej Pienińskiego Parku Narodowego, odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]