Elżbieta Woźniak
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1959 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Elżbieta Woźniak z domu Stachurska (ur. 24 marca 1959 w Łodzi[1]) – polska lekkoatletka, sprinterka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła XX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Łodzi oraz Pomaturalne Studium Medyczne.
Startowała na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, gdzie w biegu na 100 metrów odpadła w przedbiegu, w biegu na 200 metrów w ćwierćfinale, a w sztafecie 4 × 100 metrów razem z koleżankami (Lucyną Langer, Zofią Bielczyk i Grażyną Rabsztyn) zajęła 7. miejsce[1].
Na Mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[2], a na MEJ w 1977 w Doniecku była 6. na 100 m i 4. w sztafecie 4 × 100 m[3]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1984 w Göteborgu odpadła w półfinale biegu na 200 m[4]. Podczas zawodów Przyjaźń-84 w Pradze zajęła 9. miejsce na 200 m i 4. w sztafecie 4 × 100 m.
14 razy wystąpiła w meczach międzypaństwowych reprezentacji Polski. Była wicemistrzynią Polski na 100 m w 1979 i 1980 oraz brązową medalistką na 200 m w 1984 i w sztafecie 4 × 100 m w 1985[5].
Rekordy życiowe: 100 m – 11,36 s, 200 m – 23,11 s.
Reprezentowała barwy następujących klubów: Rudzki Klub Sportowy (1971-1977), ŁKS Łódź (1978-1983), Start Łódź (1984-1986).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Elżbieta Stachurska [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-02] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1975 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 480 [dostęp 2020-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 31, 47 i 296. ISBN 978-83-934369-0-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 211. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 507. ISBN 978-83-86320-10-3.