Eleonora Barbapiccola
właściwie: Giuseppa Eleonora Barbapiccola (ur. około 1702, data śmierci nieznana), włoska filozof.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Mieszkała prawdopodobnie w Neapolu. Kształciła się pod wpływem Accademia Arcadia- grupy intelektualistów i artystów, którzy chcieli odnaleźć nowe kierunki rozwoju nauki. W 1722 opublikowała przetłumaczone przez siebie na język włoski Principia philosophicae (Podstawy filozofii) René Descartes’a[1]. Był to akt dużej odwagi, ponieważ to dzieło było od 1663 umieszczone przez Kościół rzymskokatolicki na indeksie ksiąg zakazanych. W przedmowie do swojego tłumaczenia Barbapiccola wezwała władze kościelne do gruntownego zapoznania się z filozofią kartezjańską, ponieważ jej zdaniem nie zasługuje na potępienie. Krytykowała też metodę zakazywania, zamiast argumentowania i dyskusji na sporne tematy. Ta książka przyniosła jej sławę; rozpoczęła współpracę z filozofem Giambattista Vico, z którego córką Luizą zaprzyjaźniła się[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Giuseppa Eleonora Barbapiccola. oxfordindex.oup.com. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
- ↑ Enzo Grillo: Barbapiccola. Giuseppa Eleonora. Dizionario Biografico. [dostęp 2016-11-12]. (wł.).