Elisabetta Belloni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elisabetta Belloni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 września 1958
Rzym

Zawód, zajęcie

urzędnik państwowy, dyplomata

Elisabetta Belloni (ur. 1 września 1958 w Rzymie[1]) – włoska urzędniczka państwowa i dyplomata, sekretarz generalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła nauki polityczne na Uniwersytecie LUISS w Rzymie[2]. Została później wykładowcą na tej uczelni[3]. W 1985 podjęła pracę we włoskiej dyplomacji. Zajmowała się sprawami związanymi z włoskim udziałem w UNIDO i OBWE. Była pierwszym sekretarzem włoskiego przedstawicielstwa przy organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (1993–1996) oraz dyrektorem biura gospodarczego i handlowego w ambasadzie w Bratysławie (1996–1999). Później pełniła różne funkcje w strukturze MSZ: szefa gabinetu podsekretarza stanu do spraw europejskich (2002–2004), dyrektora działu zarządzania kryzysowego (2005–2008), dyrektora generalnego do spraw współpracy rozwojowej (2008–2012) i dyrektora generalnego do spraw zasobów ludzkich, budżetu i innowacji (2013–2015). W 2014 uzyskała rangę ambasadora. W 2015 została szefem gabinetu ministra spraw zagranicznych Paola Gentiloniego, a w 2016 przeszła na stanowisko sekretarza generalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych[2].

W maju 2018, w trakcie kryzysu politycznego po wyborach parlamentarnych, wymieniano ją w mediach jako potencjalną kandydatkę na stanowisko premiera, który stanąłby na czele rządu technicznego[1]. W 2021 premier powołał ją na funkcję dyrektora Dipartimento delle Informazioni per la Sicurezza, departamentu rządowego zajmującego się służbami specjalnymi[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona Orderem Zasługi Republiki Włoskiej V, IV, III, II i I klasy[5] oraz Legią Honorową V klasy[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ecco il toto nomi del governo neutrale. Elisabetta Belloni potrebbe diventare premier. agenpress.it, 9 maja 2018. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  2. a b Ambassador Elisabetta Belloni. esteri.it. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
  3. Biografia di Elisabetta Belloni. cinquantamila.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  4. Servizi, cambio al vertice del Dis: Draghi saluta in anticipo Vecchione (voluto da Conte) e mette al suo posto l’ambasciatrice Belloni. ilfattoquotidiano.it, 12 maja 2021. [dostęp 2021-12-26]. (wł.).
  5. Belloni Amb. Elisabetta. quirinale.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
  6. Legion d' onore a Elisabetta Belloni capo dell' Unità di crisi a Roma. corriere.it, 11 grudnia 2007. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).