Emil Gerlach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emil Gerlach
Pełne imię i nazwisko

Emil Fryderyk Gerlach

Data i miejsce urodzenia

23 maja 1859
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 maja 1941
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie

Zawód, zajęcie

przemysłowiec

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Emila Gerlacha na Cmentarzu ewangelicko augsburskim w Warszawie

Emil Fryderyk Gerlach (ur. 23 maja 1859 w Warszawie[1], zm. 24 maja 1941 tamże) – przemysłowiec, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzice Gustaw (1827–1915), przemysłowiec[2] i Ludwika z Krollów byli Niemcami. Ukończył szkołę średnią. Miał brata Gustawa, wraz z którym do 1914 kierowali po ojcu firmą G. Gerlach[3], która wytwarzała instrumenty geodezyjne i chirurgiczne. Prowadził sklepy w Warszawie, Moskwie i Petersburgu.

W okresie II Rzeczypospolitej był dystrybutorem firmy amerykańskiej Underwood, która produkowała maszyny do pisania. W 1919 zbył udziały w fabryce. Zasiadł w komisji rewizyjnej zarządu Koła Popierania Wydawnictwa „Przegląd Techniczny[4]

Działał społecznie. Na terenach rosyjskich był organizatorem Polskiego Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny[1]. Jako prezes Komitetu Budowy Sanatorium Przeciwgruźliczego „Rudka” w Warszawie pomagał w zgromadzeniu potrzebnych 80 000 rubli. Angażował się w walkę z gruźlicą: od 1910 był członkiem rady[3], później pełnił funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Przeciwgruźliczego, w 1924 ufundował pracownię rentgenologiczną w Szpitalu Ewangelickim w Warszawie.

Do śmierci w 1941 zamieszkiwał w kamienicy przy ulicy Ossolińskich 4 w Warszawie[5]. Został pochowany na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (kwatera Aleja 13-1-4)[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 200. [dostęp 2021-07-19].
  2. Gustaw Gerlach (1827–1915). geoforum.pl. [dostęp 2015-04-07].
  3. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 82. [dostęp 2021-07-19].
  4. Stopka. „Przegląd Techniczny”, s. II, Tom LIII z 1915. 
  5. Ossolińskich 4 – dom Gerlacha. 2012-12-14. [dostęp 2015-04-07].
  6. Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: EMIL GERLACH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
  8. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu zwalczania gruźlicy”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]