Pełzak dziąsłowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Entamoeba gingivalis)
Pełzak dziąsłowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Supergrupa

Amoebozoa

Typ

Conosa

Podtyp

Archamoebae

Gromada

Archamoeba

Rząd

Pelobiontida

Rodzina

Entamoebidae

Rodzaj

Entamoeba

Gatunek

pełzak dziąsłowy

Nazwa systematyczna
Entamoeba gingivalis
(Gros 1849), Brumpt 1913

Pełzak dziąsłowy (Entamoeba gingivalis) – gatunek pełzaka (ameby) zaliczanego do Archamoebae. Jest niepatogennym komensalem jamy ustnej[1][2] (zajmuje głównie przestrzenie międzyzębowe, brzegi dziąseł, ubytki w szkliwie i zatoki przynosowe) oraz gardła i oskrzeli człowieka. Czasami wykrywa się jego obecność również w kanale rodnym u kobiet[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje wyłącznie w postaci trofozoitu o wielkości 10–20 μm, nie wytwarza cyst. Jądro komórkowe jest pojedyncze, kariosom znajduje się w jego centrum, a chromatyna tworzy ziarnistości pod otoczką jądrową. W cytoplazmie (wyraźnie podzielonej na ektoplazmę i endoplazmę) znajduje się wiele wodniczek pokarmowych, które są przystosowane do trawienia m.in. bakterii, leukocytów oraz komórek tkanki nabłonkowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Antoni Deryło (red.), Parazytologia i akaroentomologia medyczna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 114, ISBN 978-83-01-13804-2.
  2. Emilia Andrzejewska-Golec: Materiały do ćwiczeń z parazytologii dla studentów farmacji. Uniwersytet Medyczny w Łodzi, 2004, s. 23–25. ISBN 83-88940-22-8.