Erysiphe lonicerae
.jpg) Liść bzu czarnego z nalotem mączniaka | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Erysiphe lonicerae |
| Nazwa systematyczna | |
| Erysiphe lonicerae DC. Fl. Franç., Edn 3 (Paris) 5/6: 107 (1815) | |
Erysiphe lonicerae DC. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Pasożyt różnych gatunków wiciokrzewów (Lonicera) oraz bzu czarnego (Sambucus nigra)[2]. Wywołuje u nich chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym[3].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
- Erysiphe lonicerae var. ehrenbergii (Lév.) U. Braun & S. Takam. 2000
- Erysiphe penicillata f. lonicerae (DC.) Fr. 1829
- Microsphaera alni var. lonicerae (DC.) E.S. Salmon 1900
- Microsphaera ehrenbergii Lév. 1851
- Microsphaera lonicerae (DC.) G. Winter 1884
- Microsphaera lonicerae var. ehrenbergii (Lév.) U. Braun 1982
- Microsphaera lonicerae (DC.) G. Winter 1884 var. lonicerae
- Microsphaera penicillata var. lonicerae (DC.) W.B. Cooke 1952
Holotyp: na Lonicera caprifolium, Francja[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Objawy porażenia rośliny
- Na liściach, głównie na ich górnej stronie pojawia się biały, mączysty nalot. Początkowo jest delikatny, pajęczynowaty, z czasem rozrasta się, staje się także grubszy, wojłokowaty. Przez lupę można wówczas w nim dostrzec czarne, kropkowate klejstotecja[5].
- Cechy mikroskopowe
- Konidiofory cylindryczne, nierozgałęzione, o długości 50–130 μm, złożone z 3-4 komórek. Komórka w podstawie konidioforu nieco zgięta, pozostałe proste. Komórka konidiotwórcza o wymiarach 27–40 × 15–21 μm. Konidia powstają pojedynczo i w stanie dojrzałym mają wymiary ok. 25–35 x 11–15 μm. Kuliste klejstotecja o średnicy 100–140 μm występują w rozproszeniu lub w skupiskach. Mają ściany zbudowane z nieregularnie wielokątnych, lub zaokrąglonych komórek o wymiarach 25–35 × 11–15 μm. Przyczepki w liczbie 6–12 w każdym klejstotecjum. Mają długość 1-3 razy większą od jego średnicy, są giętkie, hialinowe (zabarwione tylko u podstawy), bezprzegrodowe, lub z 1-3 przegrodami, gładkie lub szorstkie, o średnicy 6–9 μm, o wierzchołkach prostych lub zagiętych. Na wierzchołku luźno 3–5 razy się rozgałęziają. W klejstotecjum jest 2-8 worków o wymiarach 40–55 × 25–45 (–50) μm. W każdym worku powstaje 3–6, przeważnie 4–5 elipsoidalnych askospor o wymiarach 15–25 × 8–15 μm[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie E. lonicera głównie w Europie. Poza nią notowany jest w Ameryce Północnej (USA), Japonii i na Nowej Zelandii. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. dla synonimu Microsphaera lonicerae podano kilka stanowisk na wiciokrzewie tatarskim (Lonicera tatarica), w. przewiercieniu (Lonicera caprifolium), w. pomorskim (Lonicera periclymenum) i w. pospolitym (Lonicera xylosteum)[6].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
W 1960 r. na w Pakistanie opisano nowy gatunek mączniaka – Erysiphe sambuci S. Ahmad[7]. Jak dotąd jednak w Polsce nie potwierdzono jego występowania[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-07] (ang.).
- ↑ Malcolm Storey, Erysiphe lonicerae DC. (Honeysuckle Mildew), [w:] BioInfo (UK) [online] [dostęp 2018-02-15].
- ↑ Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2018-02-15] (ang.).
- ↑ a b c Mycobank. ''Erysiphe lonicerae'' [online] [dostęp 2018-02-15] (ang.).
- ↑ a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
- ↑ Index Fungorum. ''Erysiphe sambuci'' [online] [dostęp 2018-02-15] (ang.).