Eustachy Benedykt Koziełł-Poklewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eustachy Benedykt Koziełł-Poklewski
Ilustracja
Eustachy Benedykt Koziełł-Poklewski
Herb
Kozieł
Rodzina

Koziełł-Poklewski

Data i miejsce urodzenia

20 września 1842
Kniahinin, Powiat wilejski, gubernia wileńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

?
?

Ojciec

Kajetan Koziełł-Poklewski

Matka

Wiktoryna Lichodziejewska

Żona

Marie Henriette Collange, Elżbieta Koziełł-Poklewska

Dzieci

Stanislawa (Stanislas Eustache Marie) Collange, Eustache Vincent Henri Collange

Eustachy Benedykt Koziełł-Poklewski, (biał. Яўстах-Бенядыкт Козел-Паклеўскі, Jaŭstach-Bieniadykt Kozieł-Pakleŭski, lit. Eustachijus Koziela-Poklevskis; ur. 20 września 1842 w Kniahininie[1], zm.?) – powstaniec styczniowy, fotograf.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze szlacheckiego rodu Koziełł-Poklewskich własnego herbu Kozieł. Ojciec Kajetan był sędzią, dziedek Józef Kalasanty Koziełł-Poklewski był właścicielem majątku Serwecz Wielki, matka Wiktoryna pochodziła z Lichodziejewskich herbu Jastrzębiec. Eustachy Benedykt Koziełł-Poklewski urodził się 20 września 1842 w dworku Kniahinin, był ochryszczony 27 września 1842 r. w Kościele rzymskokatolickim pw. św. Andrzeja Apostoła w Krywiczach[1]. W 1854 r. Eustachy Koziełł-Poklewski rozpoczął naukę w gimnazjum mińskim, który ukończył w 1859 r., po tym uczył się w szkole rolniczej w Hory-Horkach, gdzie w 1863 r. dołączył się do oddziału Ludwika Zwierzdowskiego[1]. 6 maja 1863 r. uczestniczył w bitwie pod tą miejscowością[2]. 11 maja 1863 roku pod Liciągami oddział dowodzony przez Topora został zaatakowany przez wojsko rosyjskie. Powstańcy zdołali wycofać się, ponosząc jedynie niewielkie straty, ale Zwierzdowski rozpuścił oddział. Eustachy Koziełł-Poklewski jednak został aresztowany i postawiony przed Komisją Śledczą, sąd skazał go na 12 lat katorgi[2]. Wiosną 1864 r. w Moskwie zdołał uciec razem z Karolem Malickim[1]. Wyemigrował do Francji, gdzie zajmował się fotografią, miał swoje studio fotograficzne na Polach Elizejskich. W latach 1864–1869 studiował w Wyższej Szkole Handlowej w Paryżu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Дзмітрый Матвейчык, Удзельнікі паўстання 1863―1864 гадоў: біяграфічны слоўнік: (паводле матэрыялаў Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі), Mińsk: Медысонт, 2013, s. 299 (biał.).
  2. a b Вольга Гарбачова Паўстанцы 1863 году на фотаздымках, t. 12, Mińsk: Arche, 2010, s. 126 (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dawid Fajnhauz, Ruch Konspirocyjny na Litwie i Białorusi, 1846—1848. Warszawa. 1965.
  • Dawid Fajnhauz, 1863: Litwa i Białoruś / D. Fajnhaus. ― Warszawa: Neriton, 1999. ― 357 s.
  • Матвейчык, Дз. Ч. Паўстанне 1863—1864 гадоў у Беларусі: нарыс баявых дзеянняў / Дзмітрый Матвейчык. – Мінск : Медысонт, 2013. – 121 с.(biał.)
  • Матвейчык, Дз. Ч. Удзельнікі паўстання 1863―1864 гадоў: біяграфічны слоўнік: (паводле матэрыялаў Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі) / Дзмітрый Матвейчык. – Мінск : Беларусь, 2016. – 734 с. С. 58. (biał.)
  • Ona Maksimaitienė, Lietuvos sukilėlių kovos 1863 - 1864 m. Vilnius : Mintis, 1969 (lit.).