Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu
| Lata aktywności |
od 1990 |
|---|---|
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Organizator | |
| Tematyka |
film dokumentalny, reportaż, reportaż telewizyjny, reportaż radiowy |
| Wręczane nagrody |
Biała Kobra, Nagrody dla najlepszego reportażu telewizyjnego i reportażu audio, Nagroda „Cierpliwe oko” im. Kazimierza Karabasza (Narodowe Centrum Kultury) Nagroda im. Aleksandra Kamińskiego Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich |
| Strona internetowa | |
Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu – festiwal interdyscyplinarny, w szczególności filmowy w Łodzi organizowany od 1990 roku. W 1999 roku festiwal się nie odbył.
Festiwal obejmuje konkursy: filmów dokumentalnych, reportaży telewizyjnych i reportaży audio o tematyce związanej z zagrożeniami kondycji współczesnego człowieka oraz spotkania autorskie, projekcje pozakonkursowe, wystawy towarzyszące i warsztaty.
Organizatorem Festiwalu jest Muzeum Kinematografii w Łodzi. Nagroda główna to statuetka Białej Kobry oraz nagroda pieniężna finansowana przez Miasto Łódź. Od roku 2016 przyznawana jest Nagroda dla Najlepszego Reportażu Telewizyjnego. W latach 2004-2010 oraz od 2019 roku przyznawana jest Nagroda dla Najlepszego Reportażu Audio (radiowego). Oprócz tego na festiwalu przyznawane są m.in. Nagroda „Cierpliwe oko” im. Kazimierza Karabasza ufundowana przez Narodowe Centrum Kultury, Nagroda im. Aleksandra Kamińskiego za przezwyciężanie zagrożeń i Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Od 2022 roku przyznawana jest pozakonkursowa nagroda im. Krzysztofa Talczewskiego.
Laureaci nagrody głównej Białej Kobry[edytuj | edytuj kod]
- I Edycja:1990 – Nieskończoność dalekich dróg. Podpatrzona i podsłuchana Zofia Rydet AD 1989, reż. Andrzej Różycki
- II Edycja: 1991 – Nienormalni, reż. Jacek Bławut
- III Edycja: 1992 – Miejsce urodzenia, reż. Paweł Łoziński
- IV Edycja: 1993 – Sposób na życie, reż. Mariusz Front
- V Edycja: 1994 – Stan nieważkości, reż. Maciej Drygas
- VI Edycja: 1995 – Dzieci z trójkąta, reż. Ewa Straburzyńska
- VII Edycja: 1996 – Wiola, reż. Tomasz Thomson
- VIII Edycja: 1997 – Witajcie w życiu, reż Henryk Dederko
- IX Edycja: 1998 – Syberyjska lekcja, reż. Wojciech Staroń
- 1999 – festiwal nie odbył się
- X Edycja: 2000 – Tor, reż. Piotr Kielar
- XI Edycja: 2001 – Schizofrenia, reż. Vita Żelakeviciute
- XII Edycja: 2002 – Bobrek Dance, reż. Dagmara Drzazga
- XIII Edycja: 2003 – Żywot Michała, reż. Beata Januchta
- XIV Edycja: 2004 – Zwycięzcy i przegrani, reż. Mirosław Dembiński
- XV Edycja: 2005 – Szczur w koronie, reż. Jacek Bławut
- XVI Edycja: 2006 – Jak to się robi, reż. Marcel Łoziński
- XVII Edycja: 2007 – Wojownik, reż. Jacek Bławut
- XVIII Edycja: 2008 – Do bólu, reż. Marcin Koszałka
- XIX Edycja: 2009 – Chemia, reż. Paweł Łoziński
- XX Edycja: 2010 – Kawałek lata, reż. Marta Minorowicz
- XXI Edycja: 2011 – Planeta Kirsan, reż. Magdalena Pięta
- XXII Edycja: 2012 – Droga na drugą stronę, reż. Anca Damian
- XXIII Edycja: 2013 – Ojciec i syn, reż. Paweł Łoziński
- XXIV Edycja: 2014 – Witajcie w bezdomności, reż. Henryk Dederko
- XXV Edycja: 2015 – Piano, reż. Vita Drygas
- XXVI Edycja: 2016 – po raz pierwszy w historii festiwalu jury przyznało dwie główne nagrody[1]:
- Nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham, reż. Paweł Łoziński
- Komunia, reż. Anna Zamecka
- XXVII Edycja: 2017 – Kiedy ten wiatr ustanie, reż. Aniela Gabryel[2]
- XXVIII Edycja: 2018 – Desert Coffee, reż. Mikael Lypiński
- XXIX Edycja: 2019 – Tylko nie mów nikomu, reż. Tomasz Sekielski
- XXX Edycja: 2020 – Wieloryb z Lorino, reż. Maciej Cuske
- XXXI Edycja: 2021 – Film balkonowy, reż. Paweł Łoziński
- XXXII Edycja: 2022 – Gdy kwiaty nie milczą, reż. Andriej Kuciła
- XXXIII Edycja: 2023 - Apolonia, Apolonia, reż. Lea Glob
Laureaci nagrody dla najlepszego reportażu telewizyjnego[edytuj | edytuj kod]
- 2016 – ex-aequo Choroba jeszcze nie minęła, reż. Tomasz Patora i Ucieczka z piekła, reż. Ernest Saj
- 2017 – Środek puszczy najbliżej absolutu, reż. Beata Hyży-Czołpińska
- 2018 – ex-aequo Osaczona we własnym domu, reż. Anna Barańska-Całek i Afrin. Zdradził nas świat, reż. Marek Sygacz
- 2019 – Mali bohaterowie, reż. Monika Meleń
- 2020 – Mamo, wracaj, reż. Grzegorz Kuczek
- 2021 – Historia człowieka, który uwolnił Tomasza Komendę, reż. Grzegorz Głuszak
- 2022 – Misza jedzie na wojnę, reż. Tomasz Patora
- 2023 - Woda święcona, reż. Andriej Kuciła
Laureaci nagrody dla najlepszego reportażu audio[edytuj | edytuj kod]
- 2004 – reportaż Ukarana reż. Hanna Wilczyńska-Toczko
- 2005 – reportaż W zamku urodzona reż. Anna Kaczkowska
- 2006 – audycja Skazani na bluesa reż. Hanna Wilczyńska-Toczko
- 2007 – reportaż Studnia reż. Katarzyna Michalak
- 2008 – reportaż WINna nie WINna reż. Patrycja Gruszyńska-Ruman
- 2009 – reportaż Libacja reż. Magda Skawińska
- 2010 – reportaż Ciepłe wnętrza reż. Katarzyna Michalak
- 2019 – reportaże ex-aequo SMS-y do uczennicy reż. Monika Hemperek i O misiu, który zasnął ze smutku reż. Katarzyna Błaszczyk
- 2020 – reportaż Trucicielka, żywicielka reż. Anna Dudzińska
- 2021 – reportaż Zapach covidu, reż. Hanna Wilczyńska-Toczko
- 2022 – reportaż Nasza kołysanka, reż. Katarzyna Michalak
- 2023 - reportaż Moja Ludka, reż. Katarzyna Michalak
Laureaci nagrody im. Krzysztofa Talczewskiego[edytuj | edytuj kod]
- 2022 - Wojciech Staroń
- 2023 - Sergiej Łoźnica
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2016 | Festiwal mediów, „Festiwal mediów”, 24 czerwca 2016 [dostęp 2017-12-27] (pol.).
- ↑ Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu. Zwyciężczyni przekaże nagrodę Tatarom [online], lodz.wyborcza.pl [dostęp 2017-12-27].
Bibliografia / źródła[edytuj | edytuj kod]
- Archiwum. [w:] Festiwalmediow.pl – strona oficjalna Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu [on-line]. Muzeum Kinematografii w Łodzi. [dostęp 2017-06-09].
- Archiwum Festiwalu [dostęp 2023.12.27]