Floks Douglasa
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
floks Douglasa | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Phlox douglasii Hook. Fl. bor.-amer. 2:73. 1837 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Floks Douglasa (Phlox douglasii), nazywany także płomykiem Douglasa – gatunek rośliny z rodziny wielosiłowatych (Polemoniaceae). Pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej (stany: Oregon, Waszyngton i Kalifornia[3]). W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna (rzadko).
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Roślina zimozielona, bylina tworząca zwarte kępy (roślina poduszkowa) o wysokości do 15 cm. Poduszki te składają się z licznych, krótkich pędów pokrytych wąskimi, sztywnymi, ciemnozielonymi liśćmi o długości do 1,5 cm. Kwiaty promieniste, karminowoczerwone (u typowej formy), o szerokich płatkach, wyrastające na szczycie pędów. Działki kielicha silnie owłosione. Występuje w 2 podgatunkach: P. douglasii subsp. douglasii i P. douglasii subsp. rigida[3].
Odmiany (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- 'Admiral Red' – o intensywnie różowych kwiatach z ciemnoczerwonymu plamkami w nasadzie płatków
- 'Crackerjack' – o karminowoczerwonych kwiatach
- 'Lilac Cloud' – o jasnoróżowych kwiatach
- 'Rose Queen' – o ciemnoróżowych kwiatach
- 'Waterloo' – o karminowych kwiatach
- 'White Admiral' – o białych kwiatach
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Roślina ozdobna. Najlepiej nadaje się do ogródków skalnych lub do obsadzania murków. Może być też uprawiana na rabatach i jako roślina okrywowa do pokrywania większych powierzchni (zamiast trawnika). Rozrasta się powoli, kwitnie w maju. Walorami ozdobnymi jest bardzo intensywne kwitnienie oraz zwarty kształt i soczysta zieleń, dzięki którym roślina jest ozdobna również poza okresem kwitnienia.
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
- Wymagania. Najlepiej rośnie na lekko wilgotnej, niezbyt jałowej glebie o dobrej przepuszczalności i obojętnym odczynie. Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego (w cieniu będzie słabo kwitnąć). Jest u nas całkowicie mrozoodporny (4 strefa klimatyczna, wytrzymuje temperatury od -29 do -34 °C).
- Rozmnażanie. Najłatwiej przez podział kęp. Można też rozmnażać przez sadzonki pobierane po okresie kwitnienia lub przez nasiona.
- Pielęgnacja. Poza odchwaszczaniem nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Latem należy zasilić nawozem wieloskładnikowym, a przy długotrwałej suszy podlewać.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-01] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-04-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
- Eugeniusz Radziul: Skalniaki. Warszawa: PWRiL, 2007. ISBN 978-83-09-01013-5.
- Płomyk Douglasa. [dostęp 2009-03-04].