Floris van Schooten
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Floris Gerritsz. van Schooten (ur. między 1585 a 1588 w Haarlemie, pochowany 14 listopada 1656 tamże[1]) – holenderski malarz martwych natur.
Niewiele wiadomo o jego życiu. Działał w Haarlemie po 1605 i w 1639 został dziekanem tamtejszej gildii św. Łukasza.
Malował duże obrazy na drewnie, przedstawiające martwe natury w duchu Nicoalesa Gillisa i Florisa van Dijcka. Motywy i przedmioty umieszczał równomiernie w przestrzeni, przedstawiając tylko skromne składniki posiłków: bloki sera, kawały szynki, zwykłe owoce. Taka prostota kompozycji i doboru motywów wskazuje na moralistyczne przesłanie jego obrazów.
Artysta początkowo naśladował styl Pietera Aertsena, by pod koniec życia stosować rozwiązania monochromatyczne, które rozwinęli Willem Claesz Heda i Pieter Claesz.
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Martwa natura (ok. 1640) – Haarlem, Frans Halsmuseum
- Martwa natura z chlebem – Paryż, Luwr
- Martwa natura z owocami (ok. 1640) – Otterlo, Rijksmuseum Kroeller-Mueller
- Martwa natura z szynką i serem – Paryż, Luwr
- Martwa natura z szynką i szparagami – Warszawa, Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II
- Martwa natura: owoce, chleb, i kielich na stole – Manchester, City Art. Gallery
- Śniadanie – Antwerpia, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten
- Śniadanie (ok. 1615) – Otterlo, Rijksmuseum Kroeller-Mueller
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6
- Andrzej Chudzikowski, [red.]: Holenderska i flamandzka martwa natura XVII wieku. Warszawa: Wydawnictwo Sztuka, 1954, s. 61-63.