Francisco Manuel da Silva
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Francisco Manuel da Silva (ur. 21 lutego 1795 w Rio de Janeiro, zm. 8 grudnia 1865 tamże[1][2][3]) – brazylijski kompozytor i dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Początkowo uczył się muzyki u Joségo Maurícia Nunesa Garcii, następnie w latach 1816–1821 studiował kontrapunkt i kompozycję u przebywającego w Rio de Janeiro Sigismunda Neukomma[1][2][3]. Od 1809 do 1831 roku działał kolejno jako śpiewak, tympanista i wiolonczelista w kapeli nadwornej[1]. Po abdykacji cesarza Piotra I skomponował Hino ao 7 de Abril, po proklamowaniu republiki w 1889 roku przyjęty z nowym tekstem jako hymn państwowy Brazylii[1][2][3]. W 1833 roku założył Sociedade Beneficência Musical[1][2][3], a od 1834 roku dyrygował Sociedade Filarmônica[1][2]. Od 1841 roku był kompozytorem nadwornym cesarza Piotra II, a w 1842 roku otrzymał oficjalny tytuł kompozytora kapeli cesarskiej[1][2]. W 1847 roku założył konserwatorium w Rio de Janeiro[1][2][3].
Skomponował operę O prestigio da lei[2], ponadto był autorem licznych hymnów, utworów na fortepian i kompozycji religijnych[1]. Opublikował prace Compêndio de música prática (1832), Compêndio de música (1838), Compêndio de príncipios elementares de música (1848) i Método de solfejo (1848)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 271. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3331–3332. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 838–839. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Francisco Manuel da Silva – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project