Piotr II (cesarz Brazylii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr II
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
Cesarz Brazylii
Okres

od 1831
do 1889

Poprzednik

Piotr I

Następca

republika

Dane biograficzne
Dynastia

Bragança

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1825
Rio de Janeiro

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 1891
Paryż

Ojciec

Piotr I

Matka

Maria Leopoldyna Habsburg

Żona

Teresa Burbon-Sycylijska

Dzieci

Alfons
Izabela
Leopoldyna Teresa
Piotr Alfons

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Brazylia) Krzyż Wielki Cesarskiego Orderu Róży (Brazylia) Wielki Łańcuch Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Krzyż Wielki Cesarskiego Orderu Piotra I (Brazylia) Krzyż Wielki Cesarskiego Orderu Świętego Benedykta z Aviz Krzyż Wielki Cesarskiego Orderu Świętego Jakuba od Miecza (Brazylia) Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Wielki Łańcuch Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Wielki Łańcuch Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Słonia (Dania) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Order Złotego Runa (Hiszpania) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Medżydów (Imperium Osmańskie) Order Orła Czarnego (Prusy) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii Order Królewski Serafinów (Szwecja) Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja) Order Podwiązki (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Krzyż Wielki na Łańcuchu Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Kawaler Orderu Grobu Świętego Order Orła Meksykańskiego
Piotr II, 1881

Piotr II (port. Pedro II, Pedro Segundo[a]; ur. 2 grudnia 1825 w Rio de Janeiro, zm. 5 grudnia 1891 w Paryżu) – ostatni cesarz Brazylii, tam urodzony, co czyni go jedynym „rodowitym” monarchą brazylijskim.

Panowanie[edytuj | edytuj kod]

W wieku 5 lat został cesarzem Brazylii. Jego ojciec Piotr I abdykował 7 kwietnia 1831, aby walczyć w swojej rodzinnej Portugalii, gdzie wybuchła wojna domowa. Celem wojny było przywrócenie na tron starszej siostry Piotra II – Marii II da Gloria. Piotr I miał wiele dzieci, spośród których Piotrowi II zapewnił tron władcy Brazylii, a najstarszą córkę osadził na tronie Portugalii.

W czasie dzieciństwa młodego cesarza władzę w kraju sprawowali kolejno powoływani regenci, tak jak przewidywała to konstytucja. W 1840 r. Cesarski Parlament Brazylii przyznał mu pełnię władzy. Regencja została więc zniesiona, a 14-letni władca objął osobiste rządy. Jako Piotr II został koronowany 18 lipca 1841.

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Piotr poślubił 4 września 1843 księżniczkę Teresę Burbon, księżniczkę Obojga Sycylii (najmłodszą córkę króla Franciszka I Burbona). Miał z nią czwórkę dzieci:

  • Alfonsa (1845-1847)
  • Izabelę (1846–1921), księżniczkę cesarską, regentkę Brazylii, żonę Gastona Orleańskiego – hrabiego d'Eu (wnuka króla Francuzów – Ludwika Filipa I)
  • Leopoldynę Teresę (1847-1871), żonę Ludwika Augusta Sachsen-Coburg-Gotha (innego wnuka Ludwika Filipa I)
  • Piotra Alfonsa (1848-1850)

Władca liberalny[edytuj | edytuj kod]

Piotr II rządził Brazylią przez 49 lat, jego mottem był: „União e Indústria” („Unia i przemysł”). W okresie tym Brazylia wkroczyła na drogę państwa przemysłowego. Budowano pierwsze utwardzone drogi, koleje, kable podmorskie, fabryki. Wystąpiło także niekorzystne zjawisko uzależniania się gospodarki brazylijskiej od eksportu kawy, której wahania cenowe powodowały wielokrotnie kryzysy ekonomiczne w kraju.

Prowadził ryzykowną politykę wewnętrzną, z powodzeniem kontrolując rywalizujące ze sobą regiony, poszerzając zakres władzy swego rządu oraz zapewniając cesarstwu długotrwałą stabilizację. Na arenie międzynarodowej prowadził działania znacznie bardziej kontrowersyjne, ingerując w politykę Argentyny, Paragwaju oraz Urugwaju, co doprowadziło do wybuchu trzech wojen w latach 1851-1870.

Celem pierwszej (trwającej w 1851) było uzyskanie przez Brazylię swobodnego dostępu do strategicznej rzeki La Plata. Po szybkim zwycięstwie zyskał przychylny sobie rząd u południowego sąsiada, z którym zawarł później przymierze, by obalić argentyńskiego dyktatora Juana Manuela Rosasa (ta wojna również zakończyła się dla cesarza pomyślnie). Drugie wtargnięcie do Urugwaju (1864) doprowadziło do wybuchu długotrwałego konfliktu z Paragwajem.

Traktat waszyngtoński (1871) powierzał cesarzowi wyznaczenie neutralnego arbitra w sporze o roszczenia Alabamy[b].

Podjął także pierwsze kroki w celu zniesienia niewolnictwa, które zostało ostatecznie zniesione dopiero w 1888 na mocy edyktu, który podpisała podczas jego nieobecności jego córka Izabela. Liberalizm cesarza wywołał jednak konflikt z bardziej konserwatywną częścią brazylijskiego społeczeństwa. W tym samym czasie bardziej radykalni liberałowie byli niezadowoleni z niezbyt zdecydowanych działań cesarza w celu zmodernizowania kraju. Mimo tego, że Piotr był bardzo lubiany przez swój naród, został zmuszony do ustąpienia z tronu przez juntę wojskową 15 listopada 1889 i wraz z rodziną udał się na wygnanie.

Zmarł 5 grudnia 1891 w Paryżu. W 1922 jego prochy oraz prochy żony zostały sprowadzone do Brazylii. W 1939 umieszczono je w katedrze św. Piotra z Alcantary w Petrópolis, byłej letniej rezydencji cesarza.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Portret Piotra II około 1850 roku
Brazylijskie (wielki mistrz)
Zagraniczne

Drzewo genealogiczne[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan V Wielkoduszny
 
 
 
 
 
 
 
Piotr III
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Anna Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Jan VI
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Józef I Reformator
 
 
 
 
 
 
 
Maria I
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marianna Wiktoria Burbon
 
 
 
 
 
 
 
Piotr I
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol III Hiszpański
 
 
 
 
 
 
 
Karol IV Burbon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Amalia Wettyn
 
 
 
 
 
 
 
Karolina Joachima Burbon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filip I Parmeński
 
 
 
 
 
 
 
Maria Ludwika Burbon-Parmeńska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Ludwika Elżbieta Burbon
 
 
 
 
 
 
 
Piotr II
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek I Lotaryński
 
 
 
 
 
 
 
Leopold II Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek II Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol III Hiszpański
 
 
 
 
 
 
 
Maria Ludwika Burbon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Amalia Wettyn
 
 
 
 
 
 
 
Maria Leopoldyna Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol III Hiszpański
 
 
 
 
 
 
 
Ferdynand I Burbon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Amalia Wettyn
 
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Burbon-Sycylijska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Franciszek I Lotaryński
 
 
 
 
 
 
 
Maria Karolina Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Habsburg
 
 
 
 
 
 

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pełny tytuł: Pedro de Alcântara João Carlos Leopoldo Salvador Bibiano Francisco Xavier de Paula Leocádio Miguel Gabriel Rafael Gonzaga de Bragança, Z bożej łaski i jednogłośnie obrany, konstytucyjny cesarz i wieczysty obrońca Brazylii.
  2. Pozostałymi głowami państw zaproszonymi o wyznaczenie arbitrów w tej sprawie byli król Włoch i prezydent Szwajcarii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]