Franciszek Borzęcki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Borzęcki
Herb
Półkozic
Data śmierci

9 października 1743

Franciszek Borzęcki herbu Półkozic (zm. 9 października 1743 roku[1]) – podstoli wielki litewski w 1732 roku, starosta żydaczowski w latach 1730-1740, skarbnik lwowski w latach 1724-1730.

10 grudnia 1733 roku przystąpił do konfederacji województwa ruskiego, zawiązanej w obronie wolnej elekcji Stanisława Leszczyńskiego.

Poseł województwa ruskiego na sejm zwyczajny pacyfikacyjny 1735 roku[2]. Poseł ziemi lwowskiej na sejm 1740 roku[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 201.
  2. Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrain. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 145 część I (Archiwum Jabłonowskich z Bursztyna), rkps 24, część 2, k. 2.
  3. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1859, s. 709.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731–1772, oprac. Antoni Prochaska, Lwów 1928.
  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV-­XVIII wieku (ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy, oprac. K. Przyboś, Wrocław 1987