Franciszek Goyka

Franciszek Goyka (ur. 30 czerwca 1845^[1] w Sławoszynie, zm. 16 lutego 1927 w Chłapowie) – gawędziarz kaszubski.

Syn Jana Goyki, który po nieudanej próbie wywołania na Pomorzu powstania w 1848 zbiegł do Królestwa Polskiego, pozostawiając żonę z synem na Kaszubach. Franciszek wychowywany był przez stryja Jakuba, rybaka i kowala w Chłapowie. W późniejszym okresie pływał jako marynarz na niemieckich żaglowcach. Brał udział w wojnie prusko-duńskiej. Twórca pierwszej maszoperii kutrowej. Pochowany na cmentarzu w Swarzewie.

Uwieczniony przez Augustyna Necla w powieściach Kutry o czerwonych żaglach^[2] i Maszopi. Patron ulicy w Sopocie (czasami błędnie określanej jako Jakuba Goyki)^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Archiwum Państwowe w Gdańsku, sygn. 10/2103/0/-/50 - księga ślubów 1890 rok, akt nr 09.
↑ Chłopiec z karzni, [w:] AugustynA. Necel AugustynA., Kutry o czerwonych żaglach, wyd. 2, Gdańsk: Oficyna Czec, 2002, s. 17-32, ISBN 83-87408-49-2, OCLC 749502223 [dostęp 2020-07-07] .
↑ Stanisław Gierszewski (red.), Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 110

[1] Archiwum Państwowe w Gdańsku, sygn. 10/2103/0/-/50 - księga ślubów 1890 rok, akt nr 09.

[2] Chłopiec z karzni, [w:] AugustynA. Necel AugustynA., Kutry o czerwonych żaglach, wyd. 2, Gdańsk: Oficyna Czec, 2002, s. 17-32, ISBN 83-87408-49-2, OCLC 749502223 [dostęp 2020-07-07] .

[3] Stanisław Gierszewski (red.), Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, Wydanie I, Ossolineum, Wrocław 1977, brak nr ISBN, s. 110

[1]

[2]

[3]