Franciszek Jehliczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Jehliczka
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1879

Data śmierci

1939

profesor zwyczajny Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego

Franciszek Jehliczka, także: František Jehlička (1879–1939)[1] – duchowny i teolog katolicki, moralista, profesor zwyczajny Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Został profesorem zwyczajnym na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Był zatrudniony w Katedrze Teologii Moralnej tego wydziału[3].

Pod jego kierunkiem 1 marca 1926 stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. „Etyka rodziny w prawodawstwie polskim” uzyskał ks. Michał Sopoćko[3].

Występował przeciwko utworzeniu Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Problem słowacki (stosunki na południowej granicy Polski) (1922)
  • Katechizm większy Kościoła rzymsko-katolickiego z wykładami dla wyższych oddziałów w szkołach, napisał Franciszek Jehliczka ; przeł. z jęz. słowac. na pol. Adam Chełmiński ; pomn. i wyd. L. Bójnowski (1931)
  • Quo vadis, Słowaczyzno? (1935)[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jehlička, František (1879-1939).. bn.org.pl. [dostęp 2018-12-05].
  2. a b Woldemar Gastpary, Protestantyzm w Polsce w dobie dwóch wojen światowych 1914–1939, Warszawa 1978, s. 172.
  3. a b Henryk Ciereszko, Działalność naukowa i dydaktyczna księdza Michała Sopoćki, „Studia Teologiczne Białystok, Drohiczyn, Łomża” 26 (2008), s. 9.