Franciszek Ksawery Gebhardt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Ksawery Gebhardt
Ilustracja
Data urodzenia

1844

Data śmierci

1919

Narodowość

polska

Franciszek Ksawery Gebhardt (ur. 1844, zm. 1919) – powstaniec styczniowy, urzędnik, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1844 w Jaworniku[1]. Jako student przystąpił do powstania styczniowego w 1863[1]. W randze podoficera służył pod komendą Leona Czechowskiego i Antoniego Jeziorańskiego[1]. Uczestniczył w walkach pod Potokiem, nad Tanwią, pod Lipiną, pod Kobylanką[1]. W ostatniej z tych bitew odniósł rany lewego uda i lewej ręki, która została mu amputowana w szpitalu w Cieszanowie[1].

Po upadku powstania pracował jako urzędnik asekuracyjny[1]. Był członkiem wydziału Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego z r. 1863/4[1]. Udzielał się w działalności społecznej i patriotycznej[1]. Był zaangażowany w akcję niepodległościową u boku Józefa Piłsudskiego[2]. Był ogólnie otaczany szacunkiem i czczią we Lwowie[3].

Zmarł w 1919[3][4]. 3 czerwca tego roku został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (tzw. „górka powstańców”)[3][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Nieco szczegółów biograficznych dotyczących uczestników organizacyi i partyzantki r. 1863/64. W: Józef Białynia Chołodecki: Księga pamiątkowa opracowana staraniem Komitetu Obywatelskiego w czterdziestą rocznicę powstania r. 1863/1864. Lwów: 1904, s. 216-217.
  2. W 75-letnią rocznicę powstania styczniowego. Poszli nasi w bój bez broni. „Wschód”. Nr 72, s. 2, 20 stycznia 1938. 
  3. a b c Kronika. † Ksawery Gebhard. „Gazeta Lwowska”. Nr 127, s. 2, 3 czerwca 1919. 
  4. Józef Białynia Chołodecki: Cmentarzyska i groby naszych bohaterów z lat 1794-1864 na terenie wschodniej Małopolski. Lwów: 1928, s. 26.
  5. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 306. ISBN 83-04-02817-4.