Frankfurt (Main) Konstablerwache

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frankfurt (Main) Konstablerwache
Ilustracja
Poziom C z peronem metra linii B w kierunku Bockenheimer Warte/Hauptbahnhof
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Frankfurt nad Menem

Zarządca

DB Netz

Data otwarcia

1974

Dane techniczne
Liczba peronów

2 + 2 metra

Liczba krawędzi
peronowych

4 + 3

Kasy

czynne

Linie kolejowe
Schemat stacji
Schemat stacji
Położenie na mapie Frankfurtu nad Menem
Mapa konturowa Frankfurtu nad Menem, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Frankfurt (Main) Konstablerwache”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Frankfurt (Main) Konstablerwache”
Położenie na mapie Hesji
Mapa konturowa Hesji, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Frankfurt (Main) Konstablerwache”
Ziemia50°06′53″N 8°41′11″E/50,114722 8,686389
Strona internetowa

Frankfurt (Main) Konstablerwache – podziemna stacja kolejowa i stacja metra we Frankfurcie nad Menem, w kraju związkowym Hesja, w Niemczech. Korzysta z niej 191 000 pasażerów dziennie.

Stacja znajduje się na wschodnim końcu pieszego odcinka ulicy Zeil w obszarze sklepów i jest wykorzystywana przez linie S-Bahn Rhein-Main S1-S6, S8 i S9 (tunel średnicowy) oraz linie metra U4 i U5 oraz U6 i U7. Oprócz tego na poziomie ulicy kursuje tędy najdłuższa linia tramwajowa Frankfurtu, nr 12. Konstablerwache stanowi też węzeł dla autobusów nocnych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Poziom D z peronem 3 S-Bahn (po prawej) i peronem metra (po lewej)

Już w początku XX wieku Konstablerwache była jednym z głównych węzłów w sieci tramwajowej Frankfurtu. Wschodnia część obecnej podziemnej stacji powstała w początku lat 70. XX w., od 26 maja 1974[1] kursowała przezeń linia metra B1 (obecnie U5). Fragment położonej poprzecznie dolnej części stacji zbudowano w stanie surowym, w tym także fragment nigdy nie zrealizowanego tunelu drogowego pod Zeil. W 1983[2] otwarto tunel kolejowy pod Zeil oraz kolejową część stacji Konstablerwache, do której przedłużono linie S-Bahn kończące od 1978 bieg na stacji Frankfurt (Main) Hauptwache. Całkowicie uruchomiono stację 11 października 1986 (dwa tygodnie po planowanym terminie)[2], gdy otwarto linie metra U6 i U7.

Po likwidacji linii tramwaju przez Konstablerwache, co nastąpiło w 1978 r., tramwaje nadjeżdżające od północy kończyły bieg na ślepym torze w ciągu Große Friedberger Straße. W 1999 r. otwarto pierwszą od czasu rozpoczęcia budowy metra nową linię tramwajową we Frankfurcie w ciągu Kurt-Schumacher-Straße i Konrad-Adenauer-Straße.

Układ przestrzenny stacji[edytuj | edytuj kod]

Wagon linii U6 na kondygnacji D w kierunku do Praunheim

Tak jak stacja Hauptwache, także Konstablerwache ma rozległą kondygnację rozdzielczą, tzw. poziom B (lub -1[3]). Oprócz zasadniczej funkcji dojścia do peronów, służy ona także jako galeria handlowa oraz przejście piesze pod ulicą. Należy do niej także przygotowany fragment tunelu północ-południe, który jednak nie został zrealizowany.

Poniżej poziomu B znajduje się poziom C (-2) z trójtorową stacją linii metra U4 i U5 w kierunku północ-południe[3]. Tory w kierunku południowym znajdują się przy peronie wyspowym – najbardziej na zachód położony tor dla linii U5 w kierunku Dworca Głównego, środkowy tor dla linii U4 w kierunku Bockenheimer Warte. Wschodni tor do ruchu na północ leży przy peronie bocznym i służy obu liniom w kierunku Preungesheim (U5) względnie Seckbacher Landstraße (U4).

Na najniżej położonej kondygnacji D (-3) znajdują się dwa perony wyspowe w kierunku wschód-zachód. Wewnętrzne tory używane są przez S-Bahn, zaś zewnętrzne przez metro. Pociągi S-Bahn oraz metra U6 i U7 odjeżdżają z przeciwnych krawędzi wspólnych peronów, także przesiadka w kierunku zachodnim lub wschodnim jest możliwa bez pokonywania różnicy poziomów. Na wschodnim końcu peronów znajdują się schody ruchome prowadzące bezpośrednio na perony kondygnacji C[4]. Wszystkie kondygnacje stacji dostępne są dla niepełnosprawnych ruchowo poprzez windy, jednak podziemne perony nie są jeszcze wyposażone w linie prowadzące dla niewidomych[3].

Ściany zatorowe kondygnacji D ozdobione są malarstwem ściennym wedle projektu F.E. Garniera[5]. Na plamy o organicznych kształtach utrzymane w tonacji żółci i zieleni nałożone są nieco jaśniejsze litery. Te układają się we fragment tekstu rozporządzenia rady miejskiej z 1756[4]:

…nachdrücklich von Obigkeits wegen verwarnet, sich des übermäßigen Trinckens und Zechens bis in die sinckende Nacht […] in den Häusern sowohl, als auf den Gassen, zu enthalten.

w polskim tłumaczeniu:

…z woli zwierzchności kategorycznie ostrzega się, by wstrzymać się od nadmiernego picia i chlania aż po zapadającą noc, tak w domach, jak i w zaułkach.

Napis nawiązuje do dawnego posterunku konstabli, tj. straży miejskiej, od którego pochodzi nazwa obecnej stacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Schwandl: Frankfurt Stadtbahn..., s. 52.
  2. a b Schwandl: Frankfurt Stadtbahn..., s. 114.
  3. a b c Opis stacji Frankfurt (Main) Konstablerwache na stronie Związku Komunkacyjnego Ren-Men. www.rmv.de. [dostęp 2010-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-08)]. (niem.).
  4. a b Schwandl: Frankfurt Stadtbahn..., s. 88.
  5. Friedrich Ernst von Garnier (ur. 1935 we Wrocławiu) – grafik niemiecki, laureat product design award w 1985.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Schwandl: Frankfurt Stadtbahn Album – The Frankfurt Light Rail Network + S-Bahn. Berlin, Robert Schwandl Verlag, 2008, ISBN 978-3-936573-21-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]