Friedrich von Müller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich von Müller
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 września 1858
Augsburg

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1941
Monachium

profesor nauk medycznych
Specjalność: interna
Alma Mater

Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium

Doktorat

1882

Habilitacja

1888

Profesura

1889

Uczelnia

Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Bonn
Königliche Universität Breslau
Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium

Friedrich von Müller (ur. 17 września 1858 w Augsburgu, zm. 18 listopada 1941 w Monachium) – niemiecki lekarz internista. Opisał tzw. objaw Müllera, obserwowany w niedomykalności zastawki aortalnej.

Studiował nauki przyrodnicze w Monachium i medycynę w Monachium pod kierunkiem Carla von Voita i Würzburgu. Doktorat uzyskał w Monachium w 1882 roku i został asystentem Carla Jakoba Adolfa Christiana Gerhardta w Würzburgu, a później w Berlinie. Habilitował się w dziedzinie chorób wewnętrznych w 1888 roku i został profesorem propedeutyki klinicznej i laryngologii w Bonn. Przeniósł się do Wrocławia w 1890 i Bazylei w 1899 roku, zanim wrócił do Monachium w 1902 roku. W 1922 roku został członkiem Niemieckiej Akademii Nauk Leopoldina (Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina). W latach 1927–1934 był prezesem Deutsche Akademie, niemieckiego instytutu kultury. W 1927 roku miasto Monachium uczyniło go Honorowym Obywatelem[1][2].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Untersuchungen an zwei hungernden Menschen. Berlin, 1933
  • Einige Fragen dess Stoffwechsels und der Ernährung. [Volkmann’s] Sammlung klinischer Vorträge. Leipzig, 1900

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Friedrich von Müller
  2. Friedrich von Müller w bazie Who Named It (ang.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]