Fritz Rehn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fritz Rehn i Wilhelm Burger (na emporze z prawej strony) podczas uroczystej inauguracji prac Trybunału Ludowego w berlińskim budynku pruskiego Landtagu (niem. Preussenhaus), 14 lipca 1934

Fritz Rehn (ur. 3 sierpnia 1874, zm. 18 września 1934) – niemiecki prawnik, pierwszy prezydent nazistowskiego Trybunału Ludowegosądu specjalnego, ustanowionego w 1934 przez władze III Rzeszy do osądzania takich przestępstw jak zdrada stanu (niem. Hochverrat) i zdrada państwa narodowo-socjalistycznego (niem. Landesverrat), rozwiązanego przez Sojuszniczą Radę Kontroli Niemiec 20 października 1945.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1901 Rehn został mianowany asesorem sądowym. W 1905 został sędzią Sądu Krajowego (niem. Landgerichtsrat) w Bochum, a w 1913 został przeniesiony do Sądu Krajowego w Koblencji. W 1920 awansował na kierownika Sądu Krajowego (niem. Landsgerichtsdirketor) a następnie sprawował tę funkcję w Sądzie Krajowym w Berlinie. W 1933 objął funkcję przewodniczącego nowo-powołanego sądu specjalnego na okręg berliński. Na początku lipca 1934 został mianowany prezydentem senatu Sądu Najwyższego (niem. Kammerigericht).

1 lipca 1934 Rehn został mianowany przez Adolfa Hitlera przewodniczącym nowo-powstałego Trybunału Ludowego[1]. O zadaniach Trybunału Rehn miał się wypowiedzieć:

Potrzeba przedstawiania dowodów w wielu sprawach wynika z błędnego rozumowania prawników i dlatego musi zostać wyeliminowana! Wina lub niewinność danego człowieka musi być ustalona w zależności od tego czy jest on zagrożeniem dla trwania państwa czy nie[2][3]!

Rehn zmarł kilka tygodni po objęciu stanowiska przewodniczącego, które po jego śmierci pozostawało nieobsadzone przez dwa lata, a Trybunałem kierował najstarszy przewodniczący senatu[1]. 1 czerwca 1936 funkcję przewodniczącego objął Otto Georg Thierack, od 1935 wiceprzewodniczący Sądu Rzeszy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hannsjoachim Wolfgang Koch: In the name of the Volk: political justice in Hitler's Germany. I.B.Tauris, 1997, s. 47. ISBN 1-86064-174-1. [dostęp 2009-10-31]. (ang.).
  2. Germany: Joke on Justice. „TIME”, 10 września 1934. [dostęp 2009-10-31]. (ang.). 
  3. Wolne tłum. z jęz. ang.: The need for factual evidence in many cases has been due to the erroneous reasoning of the jurists, and therefore should be eliminated! The guilt or innocence of a man is to be determined by whether or not he is dangerous to the existence of the State!