Fury in the Pacific
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
20 minut |
| Muzyka | |
| Produkcja |
United States Army |
Fury in the Pacific – amerykański krótkometrażowy film dokumentalny z 1945 o bitwach na Peleliu i Angaur stoczonych przez wojska amerykańskie przeciwko Japończykom w 1944 podczas wojny na Pacyfiku w czasie II wojny światowej. W niektórych źródłach podaje się, że reżyserem filmu był Frank Capra, co nie jest prawdą[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dwudziestominutowy czarno-biały dokument składa się z fascynującego ale i brutalnego materiału z amerykańskiego bombardowania, desantu i zajęcia dwóch wysp kontrolowanych przez Cesarską Armię Japońską. Na pierwszy rzut oka Fury in the Pacific wydaje się być kolejną kroniką filmową dokumentującą działania Amerykanów przeciwko Japończykom na Oceanie Spokojnym, ale gdy narrator filmu mówi że podczas nagrywania materiału poległo dziewięciu operatorów, ów dokument nabiera innego znaczenia. Wyjątkowo jak na amerykańską cenzurę czasu wojny pokazano – zamazując lekko obraz – moment przeniesienia zwłok amerykańskiego żołnierza ze wzniesienia na którym poległ na nosze. Dodatkowo żołnierze japońscy przedstawieni są przez narratora filmu nie jako „demoniczne, zdehumanizowane małpy” jak to zwykle bywa ale jako „inteligentni, doświadczeni weterani z Chin i kampanii w Mandżurii”. Być może ma to na celu podkreślenie bohaterstwa zwycięskich Amerykanów i ideału honorowej walki.
Fury in the Pacific to dokument śmierci i okrucieństwa wojny[1].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Richard Carlson jako Narrator (niewymieniony w czołówce)
- William H. Rupertus jako On sam (niewymieniony w czołówce)
- Lewis Puller jako On sam (niewymieniony w czołówce)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b FilmJerk.com: Fury in the Pacific (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fury in the Pacific w bazie IMDb (ang.)
- Fury in the Pacific dostępny do bezpłatnego pobrania z Internet Archive (ang.)