Głodna Woda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Głodna Woda (też: Głodowa Woda, Głodne Źródło) – najwyżej położone stałe źródło w masywie Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim.

Znajduje się na południowych stokach Babiej Góry, około 100 m poniżej jej szczytowego wzniesienia – Diablaka. Wypływa na zboczu niewielkiej niszy osuwiskowej, odwadniając stosunkowo niewielki obszar skalnego wierzchołka góry. Zasilają je wody, krążące głęboko w spękanych warstwach piaskowca magurskiego, dlatego cechuje je stała przez cały rok temperatura (2-3 °C) i w miarę stała wydajność 1–5 l/s.

Głodna Woda jest najwydatniejszym źródłem skalnym na Babiej Górze, a przy tym nie zanika nawet późną zimą. Dlatego w jego sąsiedztwie Beskidenverein wybudował w 1905 schronisko turystyczne na Babiej Górze (doprowadzając wodę do schroniska wodociągiem grawitacyjnym)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 189–202. ISBN 978-83-925599-4-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Łajczak Adam: Matka Niepogód, w: "Babiogórskie ścieżki", wyd. COLGRAF-PRESS, Poznań 1995, ISBN 83-86258-08-X;
  • Łajczak Adam: Stosunki hydrologiczne Babiej Góry. Wody podziemne, w: "Park narodowy na Babiej Górze. Przyroda i człowiek", wyd. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa – Kraków 1983, ISBN 83-01-04137-4;
  • Mała Encyklopedia Babiogórska, Władysław Midowicz (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 1992, s. 52-53, ISBN 83-85557-04-0, OCLC 749244498.