Glass House

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glass House
Symbol zabytku nr rej. 97000341 NRHP 18 lutego 1997
Ilustracja
Widok budynku od frontu
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejscowość

New Canaan

Adres

798-856 Ponus Ridge Road

Typ budynku

dom jednorodzinny

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Philip Johnson

Wysokość całkowita

3,2 m

Powierzchnia użytkowa

166,6 m²

Ukończenie budowy

1949

Pierwszy właściciel

Philip Johnson

Obecny właściciel

National Trust for Historic Preservation

Położenie na mapie Connecticut
Mapa konturowa Connecticut, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Glass House”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Glass House”
Ziemia41°08′32,73″N 73°31′45,84″W/41,142425 -73,529400

The Glass Housemodernistyczny dom mieszkalny w New Canaan w stanie Connecticut w USA zbudowany w roku 1949 według projektu Philipa Johnsona jako jego własna rezydencja.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zaprojektowany przez Johnsona dom znajduje się w centralnej części jego posiadłości, na której powstały także inne budynki, m.in. wybudowany w 1953 dom gościnny, pawilon na stawie z roku 1963, galeria malarstwa z roku 1965 czy ukończona w 1970 galeria rzeźby, również przez niego opracowane.

Budynek ma kształt prostopadłościanu, jego elewacje tworzą szklane ściany połączone stalowymi ramami umożliwiające niczym nieograniczony wgląd do wnętrza. Wymiary domu to: 56 stóp (17 m) długości, 32 stopy (9,8 m) szerokości oraz 10,5 stopy (3,2 m) wysokości. Wnętrze nie jest rozdzielone żadnymi ścianami. Poszczególnym fragmentom przestrzeni przydzielono odpowiednie funkcje domu mieszkalnego: kuchnię, sypialnię i salon. Jedyną częścią domu, w której jego mieszkańcy mogliby się ukryć przed wzrokiem obserwatora z zewnątrz jest łazienka umieszczona w tubie wymurowanej z kamienia. Wyposażenie domu stanowią meble wykonane z drewna orzechowego według projektu Ludwiga Miesa van der Rohe. Sam Johnson nie ukrywał, że inspiracją przy projektowaniu szklanego domu była właśnie twórczość tego architekta i dewiza jaką się kierował: „mniej znaczy więcej”.

Antytezą dla całkowicie transparentnego szklanego domu, w którym zamieszkał właściciel rezydencji stał się zbudowany nieco później dom dla gości, którego ceglana prostopadłościenna bryła nie posiadała w ogóle okien.

Szklany dom Johnsona stał się w pierwszych latach swojego istnienia inspiracją dla wielu amerykańskich architektów, którzy zaczęli tworzyć budynki różnej wielkości i przeznaczone dla różnych celów z elewacjami ze szkła i stali. Uznawany jest za jedną z ikon architektury modernizmu.

Zdjęcia wnętrz[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szklany dom był własnością Johnsona aż do jego śmierci w 2005 roku. Mieszkał w nim od chwili jego wybudowania. Od roku 1960 mieszkał w nim razem ze swoim partnerem życiowym Davidem Whitneyem. Po śmierci Johnsona i Whitneya, który zmarł zaledwie kilka miesięcy później dom i cała posiadłość stały się własnością National Trust for Historic Preservation – organizacji zajmującej się ochroną zabytków. Obecnie cała rezydencja Johnsona wraz z wnętrzami budynków dostępna jest dla zwiedzających.

18 lutego 1997 został wpisany do rejestrów National Register of Historic Places i National Historic Landmark jako zabytek o ważnym znaczeniu w historii amerykańskiej architektury.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Toshio Nakamura, Michael Moran: Glass House. New York: Monacelli Press, 2007.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • The Glass House. theglasshouse.org. [dostęp 2015-10-17]. (ang.). – oficjalna strona obiektu