Grota w Paprotnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grota w Paprotnej
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Paprocka, Muchówka

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

3 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

ok. 380 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku północy

Kod

K.Pw-02.01

Położenie na mapie gminy Nowy Wiśnicz
Mapa konturowa gminy Nowy Wiśnicz, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Grota w Paprotnej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grota w Paprotnej”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grota w Paprotnej”
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego
Mapa konturowa powiatu bocheńskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Grota w Paprotnej”
Ziemia49°50′32″N 20°27′36″E/49,842222 20,460000
Strona internetowa

Grota w Paprotnejjaskinia typu schronisko we wsi Muchówka w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Nowy Wiśnicz[1]. Pod względem geograficznym rejon ten należy do Pogórza Wiśnickiego w obrębie Pogórza Zachodniobeskidzkiego[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Grota w Paprotnej znajduje się na jednym z ramion wzniesienia Paprocka[3] (także Paprotna), w środkowej z trzech skał[4], która przez boulderingowców nazywana jest Kamieniem z Jamą. Jest to środkowa z trzech blisko siebie stojących skał (pozostałe to Przedszkole i Kamień z Drzewem). Skały te wraz z dalej stojącą i samotną Hubą zaliczane są do grupy skalnej Nowa Muchówka. Na wszystkich uprawiany jest bouldering[1].

Do Skały z Jamą i znajdującej się w niej Groty w Paprotnej dojść można z asfaltowej drogi Muchówka – Rajbrot idąc leśną drogą zaczynającą się około 150 metrów w kierunku Muchówki od położonego przy szosie cmentarza wojennego nr 303 – Rajbrot. Skała znajduje się w odległości około 800 m od szosy po prawej stronie leśnej drogi, za szlabanem i niewielką polanką[1].

Opis schroniska[edytuj | edytuj kod]

Jest to grota u północnej podstawy skały zbudowanej z piaskowca istebniańskiego. Powstała wskutek wietrzenia. Na jej dnie zalega dość gruba warstwa liści i ziemi, jedynie końcowy odcinek pokrywa piasek i skalny gruz. Jest w całości widna i poddana wpływom środowiska zewnętrznego. Zimą wymarza. Nie zaobserwowano w niej żadnych roślin ani zwierząt[4].

Grota w Paprotnej znana była ludności miejscowej, gdyż znaleziono ślady pobytu ludzi. Po raz pierwszy opisano ją w 1998 roku. Jej plan opracował B. Bubula[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, ISBN 978-83-947825-2-8.
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2022-11-02].
  4. a b c Bogusław Bubula, Tomasz Mleczek, Grota w Paprotnej, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-11-02].