Guantanamera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Guantanamera (pol. „dziewczyna z Guantánamo”, z hiszp. Guantanameraprzymiotnik rodz. żeńskiego od nazwy miejscowej Guantanamo; dosł. „guantanamska”, guajira Guantanamera – dosł. (biała) chłopka guantanamska) – jedna z najbardziej znanych piosenek z Kuby, często uznawana za najważniejszą pieśń patriotyczną wyspy[potrzebny przypis]. Utwór powstał najprawdopodobniej w lipcu 1929[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Legenda głosi, że Garcia Fernandez wraz z grupą przyjaciół spędzał czas w rogu kubańskiej ulicy, przypatrując się przechodniom. Jego szczególną uwagę przykuła przechodząca obok dziewczyna, którą zaczął zaczepiać – ona zaś szorstko odpowiedziała na zaloty Garcii. Nie mogąc znieść reakcji kolegów, którzy jawnie drwili z jego miłosnego zawodu, następnego dnia usiadł przy pianinie i w towarzystwie swych przyjaciół napisał refren piosenki.

Słowa[edytuj | edytuj kod]

Poniższy tekst bazuje na poemacie José Martí, aczkolwiek istnieje wiele różnych wersji piosenki.

Wersja hiszpańska Wersja polska

Yo soy un hombre sincero
De donde crece la palma
Y antes de morirme quiero
Echar mis versos del alma
Guantanamera, guajira Guantanamera

Jestem prostym człowiekiem
z krainy gdzie palmowe rosną drzewa,
i póki nie nadejdzie mój kres
Słowa te prosto z serca śpiewam

Mi verso es de un verde claro
Y de un carmín encendido
Mi verso es un ciervo herido
Que busca en el monte amparo
Guantanamera, guajira Guantanamera

Moje słowa żarzą się czerwienią
która jasno się zazielenia
Moje słowa są niczym ranny jeleń,
który pośród gór szuka schronienia

Cultivo una rosa blanca
En julio como en enero
Para el amigo sincero
Que me da su mano franca
Guantanamera, guajira Guantanamera

Doglądam białej róży
letnimi dniami, zimowymi nocami,
to dla ukochanego przyjaciela
czekającego zawsze z otwartymi rękami

Con los pobres de la tierra
Quiero yo mi suerte echar
El arroyo de la sierra
Me complace más que el mar
Guantanamera, guajira Guantanamera

Chcę ze wszystkimi nieszczęsnymi
Podzielić się odrobiną mądrości
Z każdego górskiego strumyka
czerpać całe morze radości

Wykonawcy[edytuj | edytuj kod]

Guantanamerę w różnych wersjach wykonywali m.in. Jose Feliciano, Leo Brouwer, Nana Muschuri (również po francusku), Joe Dassin, Muslim Magomajew, Demis Roussos, Julio Iglesias, Joan Baez, Biser Kirow, Peter Seeger, Robert Wyatt (jako Caimanera), Die Toten Hosen, Wyclef Jean (rmx), Tercet Egzotyczny, natomiast polski wykonawca znany jako The Syntetic przedstawił jej parodię pt. Hłanta Namera.

Wykorzystanie melodii w innych utworach[edytuj | edytuj kod]

Magda Anioł wykorzystała melodię refrenu Guantanamery w swojej piosence Lolek o papieżu Janie Pawle II. Piosenka (również sam refren) pojawia się w spektaklu Jerzego Grotowskiego Apocalypsis cum figuris. Melodię piosenki wykorzystał też Dr. Huckenbush w utworze Boli mnie cewa. Holenderski zespół Candy wykonywał tę piosenkę pod tytułem Kon ik maar even. Została ona również wykorzystana przez grupę The Fugees. Piosenka pojawia się także w trzecim sezonie hiszpańskiego serialu „La casa de papel”.

Wykorzystanie w sporcie[edytuj | edytuj kod]

Melodia refrenu Guantanamery bardzo często wykorzystywana jest ponadto w rymowanych przyśpiewkach kibiców sportowych (głównie piłkarskich).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Benjamin Lapidus: Origins of Cuban Music and Dance: Changüí. Lanham: Scarecrow Press, Inc., 2008, s. 112. ISBN 978-0-8108-6204-3. [dostęp 2014-09-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]