Gumy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gumy
Les Gommes
ilustracja
Autor

Alain Robbe-Grillet

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Paryż

Język

język francuski

Data wydania

1953

Wydawca

Minuit

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1959

Wydawca

Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”

Przekład

Leszek Kossobudzki

Gumy (fr. Les Gommes) – powieść francuskiego pisarza Alaina Robbe-Grilleta, opublikowana w 1953. Polskie tłumaczenie Leszka Kossobudzkiego wydała w 1959 Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”.

Pisarz został za nią nagrodzony Prix Fénéon w 1954[1].

Ta druga wydana powieść Robbe-Grilleta uważana jest za manifest nurtu nowej powieści (nouveau roman)[2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Gumy to z pozoru powieść kryminalna. Akcja rozgrywa się w ciągu 24 godzin w prowincjonalnym mieście portowym gdzieś w Europie. Główny bohater, agent specjalny Wallas, ma rozwikłać zagadkę morderstwa szanowanego miejscowego profesora, Daniela Duponta, który zginął poprzedniego wieczoru. Jednak czytelnik szybciej niż detektyw domyśla się, jakie jest rozwiązanie – okazuje się, że profesor nie zginął i ukrywa się u znajomego lekarza, zamierzając wyjechać z miasta. Po całodziennym śledztwie agent jeszcze raz przybywa do domu Duponta i zastaje tam profesora, który chce w tajemnicy zabrać potrzebne dokumenty. Przypadkowo agent zabija profesora, dokładnie o 7.30, wtedy, gdy profesor jakoby zginął równą dobę wcześniej[3].

Recepcja[edytuj | edytuj kod]

Powieść jest grą znaczeń z czytelnikiem. Literaturoznawcy wiążą postać głównego bohatera z mitycznym Edypem. W tekście ukryte są ślady wskazujące na pokrewieństwo bohatera z mitem o Edypie i tragedią Sofoklesa. Są to zarówno budowa dramatu i powieści, jak i topografia miasta, np. nazwy ulic[4]. Agent np. kupuje w sklepie pocztówkę przedstawiającą dom, przypominający ruiny Teb. Miasto jest labiryntem, w którym detektyw bezustannie się gubi, a wskazówki, które otrzymuje od przechodniów okazują się bezużyteczne. Podobnie śledztwo grzęźnie, a agent pogrąża się w obsesyjnych myślach. W czasie wędrówki Wallas traci stopniowo swą tożsamość, coraz bardziej przyjmując rolę mordercy. Chaos zderza się z porządkiem, który paradoksalnie, uosabia zleceniodawca morderstwa i jego otoczenie[3].

Artur Sandauer napisał[5]:

Powieść Robbe-Grilleta da się porównać do szkatułki o wielu dnach, czy może - trafniej - do wielu warstw skorupy ziemskiej, które - jak wiadomo - od czasu powstania uległy wielokrotnym przetasowaniom. Na takie Gumy składa się szereg kolejnych pokładów. Będąc z pozoru utworem kryminalnym, wchodzą one nieco głębiej w psychoanalizę, w mit, w filozofię. Te warstwy znaczeń nie przebiegają jednak równolegle do siebie, lecz wciąż się mieszają i w akcję sensacyjną wdziera się raz po raz element psychoanalityczny czy mityczny.

Adaptacja[edytuj | edytuj kod]

W 1969 powieść zekranizowali Lucien Deroisy i René Micha pod tytułem Les gommes z udziałem m.in. Françoise Brion[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PRIX LITTÉRAIRE FÉNÉON LAURÉATS 1949-2018. sorbonne.fr. [dostęp 2022-10-02]. (fr.).
  2. Sylwia Gibs: Robbe-Grillet i Watykan. rfi.fr, 2008-02-19. [dostęp 2022-10-02].
  3. a b Aleksandra Szczepan. Ucieczka języka z referencji, czyli o doświadczeniu przestrzeni w powieściach Robbe-Grilleta. „INTERLINIE. Interdyscyplinarne Czasopismo Internetowe”. 1 (2), s. 84-90, 2011. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. ISSN 2082-9434. [dostęp 2022-10-02]. 
  4. Kinga Kuklińska: L’incorporation du mythe d’Œdipe dans l’univers des Gommes d’Alain Robbe-Grillet (abstrakt w j. polskim). uj.edu.pl. [dostęp 2022-10-02]. (pol.).
  5. Artur Sandauer: Pisma zebrane. T. 4: Pomniejsze pisma krytyczne. Warszawa: Czytelnik, 1985, s. 150.
  6. Les Gommes w bazie IMDb (ang.)