Gustaw Baron
| Pastor | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przewodniczący Unii Zborów Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce | |
| Okres sprawowania |
1955–1957 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Gustaw Baron (ur. 1908, zm. 1981[1]) – polski duchowny adwentystyczny, w latach 1955–1957 oraz 1959–1965 przewodniczący Unii Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
8 października 1955 został wybrany na Zjeździe Krajowym Unii Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce jej wiceprzewodniczącym, jednak już we wrześniu 1956 pod naciskami środowiska wiernych, którzy nie uznawali ważności Zjazdu, zastąpił Mariana Kota sprawującego dotychczas urząd przewodniczącego. Wobec trwania wewnętrznego sporu w Unii i zawiązania się Komitetu Koordynacyjnego w celu jego zażegnania, Baron wiosną 1957 podał się do dymisji. Urząd sprawował jednak aż do zwołania Zjazdu Krajowego Unii w sierpniu tego samego roku kiedy został zastąpiony przez Józefa Zielińskiego. Ponownie urząd przewodniczącego objął po śmierci Zielińskiego w marcu 1959 i pełnił go do 20 maja 1965. Na okres jego urzędowania przypadło między innymi przeniesienie unijnego Seminarium Duchownego z Kamienicy Śląskiej do Podkowy Leśnej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Małgorzata Winiarczyk-Kossakowska, Ustawy III Rzeczypospolitej o stosunku państwa do kościołów chrześcijańskich, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa, 2004; ISBN 83-7151-603-7; s. 338.
- ↑ Małgorzata Winiarczyk-Kossakowska, Ustawy III Rzeczypospolitej o stosunku państwa do kościołów chrześcijańskich, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa, 2004; ISBN 83-7151-603-7; s. 337-340.