Gwara małorekańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gwara małorekańska (mac. малорекански говор[1], галички говор[2]) – gwara macedońska należąca do grupy peryferyjnych gwar zachodniomacedońskich[2].

Cechy językowe[edytuj | edytuj kod]

Do cech fonetycznych gwary małorekańskiej należą:

  • prasłowiańska samogłoska nosowa *ǫ dała o, np. roka, pot < psł. *rǫka, *pǫtь[1], co mocno odróżnia gwarę małorekańską od pozostałych gwar macedońskich[3], jedynie w końcówkach fleksyjnych jest a, np. bera, padnal, nea[4],
  • na miejscu typowych zachodniomacedońskich form typu snăga, znămsnoga, znom[5],
  • prasłowiańskie *ť i *ď dały i ǵ, jak w języku literackim,
  • sonanty * i * są kontynuowane przez sonanty, np. dr̥vo, pr̥sti, vl̥k, vl̥na, sl̥za[1],
  • brak fonemów ʒ i ǯ (dz i ), w odróżnieniu od pozostałych gwar zachodniomacedońskich[1],
  • zanik fonemu *χ, choć jeszcze w XIX wieku utrzymywało się ono na końcu sylaby, np. niχno, zdiχna, niχ, straχ, siromaχ, beχ, dojdoχme, ale nie na początku, np. arno, ubaf, rana, izedoe[6],
  • ogólnomacedońskie grupy št, žd przeszły w šč i ž[7],
  • wtórną samogłoską w niektórych grupach spółgłoskowych jest o, np. itor, ogon, sedom[8].

W morfologii można wskazać następujące charakterystyczne cechy:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]