HMS Ambush (2011)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Początek budowy |
22 października 2003 |
| Wodowanie |
6 stycznia 2011 |
 Royal Navy
| |
| Wejście do służby |
1 marca 2013 |
| Los okrętu |
w służbie |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
97 metrów |
| Szerokość |
11,3 metra |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Materiał kadłuba |
stal Q1N |
| Napęd | |
| reaktor PWR2 Rolls-Royce 2 turbiny Alstom z jednym wałem Pędnik strumieniowy[1] | |
| Sensory | |
| • sonary: Tompson Marconi 2076 • radar: nawigacyjny, pasmo I | |
| Uzbrojenie | |
| 38 jednostek: • Tomahawk SLCM • Sub Harpoon • torpedy Spearfish • miny (w miejsce torped) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
torpedowe 6 x 533 mm |
| Załoga |
98 osób |
HMS Ambush (S120) – brytyjski wielozadaniowy okręt podwodny z napędem jądrowym typu Astute, przyjęty do służby w Royal Navy 1 marca 2013 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Drugi okręt typu Astute został zamówiony w stoczni BAE Systems Submarine Solutions 17 marca 1997 roku. Rozpoczęcie budowy miało miejsce 23 października 2003 roku. Okrętowi nadano imię „Ambush” 16 grudnia 2010 roku. Wodowanie miało miejsce w styczniu 2011 roku[2], wejście do służby 1 marca 2013 roku[3][4].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Kadłub[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja okrętu jest dwukadłubowa, gdzie kadłub sztywny (ciśnieniowy) ma średnicę 10,7 m. Kadłub wykonano ze stali o podwyższonej plastyczności NQ-1 i 100 HLES o grubości do 177,8 mm[5]. Szacuje się, że dzięki zastosowanym materiałom, okręt może zanurzyć się na bezpieczną głębokość ok. 600 metrów. Przy budowie okrętu priorytetem było jego jak największe wyciszenie, dlatego wszystkie urządzenia siłowni umieszczono w specjalnych kontenerach zamocowanych na antywibracyjnych fundamentach. Dodatkowo udoskonalono system chłodzenia reaktora, gdzie zastosowano naturalną cyrkulację wody, a pompy włączane są jedynie przy poruszaniu się z dużą prędkością[5].
Kadłub okrętu na zewnątrz pokryty jest powłoką anechoiczną trzeciej generacji wykonaną z płytek sztucznego kauczuku, służącą do pochłaniania i rozpraszania impulsów dźwiękowych sonarów aktywnych[6].
Średnica kadłuba jest większa niż na wcześniejszych okrętach podwodnych typu Trafalgar, dzięki czemu udało się zwiększyć zapas przewożonego uzbrojenia o 50 %. Dzięki większej ilości miejsca poprawie uległy także warunki bytowe załogi i np. każdy marynarz otrzymał swoją koję. Napęd powierzchni sterowych zamontowano poza kadłubem sztywnym, dzięki czemu zwiększono ogólną wytrzymałość kadłuba[7].
Napęd[edytuj | edytuj kod]
Głównym elementem systemu napędowego jest reaktor wodny, ciśnieniowy drugiej generacji PWR-2 wyprodukowany przez firmę Rolls-Royce. Paliwem jest wzbogacony tlenek uranu, lub jego mieszanka z tlenkiem plutonu[6]. Żywotność rdzenia reaktora określono na 25 do 30 lat. Reaktor produkuje gorącą wodę pod dużym ciśnieniem, która kierowana jest do wytwornicy pary, gdzie oddaje ciepło wodzie pod niższym ciśnieniem, która zamienia się w parę suchą nasyconą. Para trafia następnie do zespołu dwóch turbin parowych GEC Alstom o łącznej mocy 30 000 kW (40 231 KM). Turbiny poprzez przekładnię redukcyjną napędzają jeden krótki wał zakończony pędnikiem wodnoodrzutowym (pump-jet)[6].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą misją okrętu po wejściu do służby był rozpoczęty w lipcu 2014 roku rejs na wodach Atlantyku, podczas którego odwiedził m.in. Rio de Janeiro i porty wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych[8]. W październiku 2015 roku „Ambush” powrócił do macierzystego portu z trwającej pół roku misji na wodach Morza Śródziemnego. Najważniejszym zadaniem okrętu w tym czasie był udział w ćwiczeniach europejskich sił ZOP o nazwie "Dynamic Manta 15"[9].
20 lipca 2016 roku w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej okręt zderzył się z jednostką cywilną, w wyniku czego doszło do uszkodzenia kiosku okrętu[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jane's Fighting Ships 2009 - 2010 ↓, s. 867.
- ↑ LEARNING FROM EXPERIENCE ↓, s. 72.
- ↑ HMS Ambush ↓.
- ↑ a b Okręty podwodne typu Astute ↓, s. 80.
- ↑ a b c Okręty podwodne typu Astute ↓, s. 81.
- ↑ Trudne narodziny. Okręty podwodne typu Astute ↓, s. 16.
- ↑ HMS Ambush returns to Clyde after international deployment ↓.
- ↑ HMS Ambush completes six-month operational deployment ↓.
- ↑ UK nuclear submarine collides with merchant vessel off Gibraltar ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Grotnik. Trudne narodziny. Okręty podwodne typu Astute. „Morza, Statki i Okręty”. 9 2013, s. 12-18, wrzesień 2013. Magnum-X. ISSN 1426-529X.
- Sławomir Lipiecki. Okręty podwodne typu Astute. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 1/2022, s. 76-85, 2022. Magnum-X. ISSN 1230-1655.
- Dane okrętu: Jane's Fighting Ships 2009 - 2010. Jane's Information Group. ISBN 0-7106-2888-9. 0710628889
- LEARNING FROM EXPERIENCE. rand org. [dostęp 2017-08-25]. (ang.).
- HMS Ambush completes six-month operational deployment. royalnavy mod uk. [dostęp 2017-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)]. (ang.).
- HMS Ambush returns to Clyde after international deployment. royalnavy mod uk. [dostęp 2017-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-27)]. (ang.).
- Submarine HMS Ambush commissioned into the Royal Navy. gov uk. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- HMS Ambush. royalnavy mod uk. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).
- UK nuclear submarine collides with merchant vessel off Gibraltar. bbc com. [dostęp 2017-08-20]. (ang.).