Haftka
Haftka – rodzaj drucianego zapięcia odzieży. Składa się zwykle z wykonanego ze spłaszczonego, wygiętego drutu haczyka (konika) i uszka z tego samego materiału. Zapięcie na haftki ma długą historię i jest nadal używane, głównie w stanikach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ta forma zapięcia była wspomniana po raz pierwszy pod nazwą „szydełko i pętelka” w czternastowiecznej Anglii[1]. Haftki odgrywały ważną rolę w gorsetach; rząd haftek równomiernie rozprowadzał napięcie wywoływane przez gorset ściskający ciało i ograniczający ruch.
W pierwszej połowie XIX wieku przemysł produkcji haftek rozwinął się w Stanach Zjednoczonych. Jedną z największych udoskonaleń w załączniku był „garb Delong”, opatentowany w 1889 r. Przez Richardson & Delong Hook and Eye Company z Filadelfii w Pensylwanii, który uniemożliwiał uchu wyślizgnięcie się z haka[2].
W 1893 r. Marie Tucek opatentowała „Breast Supporter” – pierwszą odzież podobną do współczesnego stanika, w której ramiączka przechodziły przez ramię i zapinane były na haftki na przodzie odzieży[3].
EC Beecher opatentował swoją haftkę w czerwcu 1900 r. w Urzędzie Patentowym USA; w 1902 r. przedłożono zaktualizowaną wersję, która składała się z dołączanego haka i uszka, bez żadnych szwów[4]. Podobna haftka do biustonoszy została opatentowana w 1902 r. przez firmę ME[5].
W uzupełnieniu do ich stosowania w biustonoszach, gorsetach i innych artykułach bieliźnianych, pojedyncza haftka jest często szyta powyżej górnej części zamka do „wykończenia” go i ograniczenia działającego na niego napięcia w spodniach i sukniach.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ George S. Cole, A Complete Dictionary of Dry Goods, Chicago, W. B. Conkey company, 1892
- ↑ Souder, Mary Attie, Notions, The Ronald Press Company, 1922, p. 120
- ↑ Bellis, Mary, The History of the Brassiere: Mary Phelps Jacob and the Brassiere, about.com
- ↑ USPTO, Patent# 652160, 1900 June
- ↑ USPTO, Patent# 662539, 1990 Nov