Henryk Szarski (kupiec)
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1921 |
| Zawód, zajęcie |
kupiec |
| Alma Mater | |
| Dzieci | |
Henryk Marcin Szarski vel Henryk Feintuch (ur. 31 października 1855 w Krakowie, zm. 20 czerwca 1921 tamże) – polski kupiec, radny i I wiceprezydent Krakowa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wywodził się z rodziny bogatych kupców żydowskich. Protoplastą rodu był Marcin Feintuch, właściciel firmy spedycyjnej, którego synowie Leon (od 1882 nosił nazwisko Zawiejski, ojciec Jana Zawiejskiego) i Stanisław (od 1894 nosił nazwisko Szarski, ojciec Marcina) również zajmowali się działalnością handlową. W 1846 rodzina Feintuchów ochrzciła się w ewangelickim kościele św. Marcina w Krakowie. Później dokonali konwersji na katolicyzm[1].
Urodził się w 1855 w Krakowie[2][3][4]. Był synem Stanisława (1826-1898), krakowskiego kupca i radnego miejskiego[2][4] i Józefy z domu Rosenzweig (1832-1898). Jego rodzeństwem byli: Stefania (zm. 1921), Roman, Henryk (1855-1921, prawnik, kupiec, wiceprezydent Krakowa), Joanna (ur. 1858), Zofia (1868-1940), Marcin (1868-1941, działacz gospodarczy, ekonomista, senator II Rzeczypospolitej).
W Krakowie ukończył naukę w Gimnazjum św. Anny w Krakowie oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim i na Uniwersytecie Wiedeńskim[2][3]. Uzyskał stopień doktora[2][3]. Następnie odbywał praktyki: przez pół roku sądową w Krakowie i przez dwa lata bankową w Warszawie[2][3].
Od 1880 prowadził działalność kupiecką przejętą po ojcu, kierował firmą „Szarski i Syn”[2][3]. Od 1897 był wieloletnim radnym miejskim w Krakowie[2][3]. W listopadzie 1907 został wybrany I wiceprezydentem Krakowa (na stanowisko opróżnione po rezygnacji Michała Chylińskiego)[2]. W rodzinnym mieście zasiadał w wydziale Kasy Oszczędności Miasta Krakowa, w Powiatowej Kasie Oszczędności, w wydziale Izby Handlowej, Towarzystwie Wzajemnych Ubezpieczeń (był zastępcą dyrektora drugiego TWU około lat 1899-1906), w komitecie nadzorczym filii Banku Krajowego[2][3]. Funkcję sprawował do 1915, przy czym potem nadal był radnym[3]. Należał do Kongregacji Kupieckiej (przez wiele lat jako starszy), działał w Izbie Handlowej[3]. Był zaangażowany w życie kulturalne i filantropijne[3]. Interesował się odnową zabytków, dokonał renowacji Szarej Kamienicy[3]. Był członkiem Sodalicji Mariańskiej[3].
Był żonaty z Heleną Julią Martą z domu Ciechanowską[3]. Miał synów Adama (1886-1947, kupiec, radny Krakowa, ojciec Henryka, Jana i Józefa), Stanisława (1888-1916, polonista, poległ walcząc w szeregach Legionów Polskich pod Optową), Antoniego (1891-1946, kupiec, ojciec Jacka) i córkę[3]. Zmarł 20 czerwca 1921[3][4]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4].
Po latach ww. Jan Szarski napisał i wydał wspomnienia pt. Szarski i Syn[5] opisujące historię tej rodzinnej firmy handlowej[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henryk Szarski: Jak rodzina Feintuchów przeszła na chrześcijaństwo. Wspomnienia. szarski.info. [dostęp 2017-01-26].
- ↑ a b c d e f g h i Wybór I. wiceprezydenta. „Nowości Illustrowane”. Nr 47, s. 2, 23 listopada 1907.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Zgon dwu wybitnych obywateli miasta Krakowa. „Nowości Illustrowane”. Nr 27, s. 3-4, 2 lipca 1921.
- ↑ a b c d Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 142. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Polska Biblioteka Literacka. [dostęp 2009-03-03]. (pol.).
- ↑ Jan Szarski - Szarski i Syn. [dostęp 2012-05-04]. (pol.).