Hotel Cecil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hotel Cecil
Stay On Main Hotel
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Kalifornia

Miejscowość

Los Angeles

Adres

640 S Main St, Los Angeles, CA 90014, Stany Zjednoczone

Typ budynku

hotel

Architekt

Loy Lester Smith

Ukończenie budowy

20 grudnia 1924

Właściciel

Richard Born

Położenie na mapie metropolii Los Angeles
Mapa konturowa metropolii Los Angeles, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cecil Hotel”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cecil Hotel”
Położenie na mapie Kalifornii
Mapa konturowa Kalifornii, na dole znajduje się punkt z opisem „Cecil Hotel”
Ziemia34°02′39,04″N 118°15′01,97″W/34,044178 -118,250547
Strona internetowa

Hotel Cecil – niskobudżetowy hotel w Los Angeles. Został otwarty 20 grudnia 1924 roku[1]. W 2011 roku został przemianowany na Stay On Main Hotel, co miało na celu oddalenie obiektu od mrocznej przeszłości. Jest znany ze swojej burzliwej historii, w której doszło do wielu samobójstw i zgonów. Został zamknięty w 2017 roku[2], lecz ponowne otwarcie miało miejsce w marcu 2022.[3].

Ma 19 pięter wysokości i 700 pokojów dla gości. W lutym 2017 rada miasta Los Angeles zagłosowała za uznaniem Hotelu Cecil za zabytek historyczno-kulturowy, ponieważ jest reprezentatywny dla amerykańskiego hotelu z początku XX wieku oraz ze względu na historyczne znaczenie dorobku jego architekta[4].

Kryminalna przeszłość[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze udokumentowane samobójstwo w Cecil miało miejsce wieczorem 22 stycznia 1927, ledwo 2 lata po otwarciu hotelu. 52-letni Percy Ormond Cook zastrzelił się w swoim pokoju hotelowym po tym, gdy nie mógł pogodzić się z żoną i dzieckiem. Los Angeles Times doniósł, że został przewieziony do szpitala z niewielką szansą na przeżycie. Z aktu zgonu wynika, że zmarł tego samego wieczoru[1].

Kolejna zgłoszona śmierć nastąpiła w 1931, kiedy to W. K. Norton zmarł w swoim pokoju po zażyciu kapsułek z trucizną[5]. W latach 40. i 50. XX wieku w Cecil doszło do jeszcze większej ilości samobójstw[1]. RoomSpook – strona internetowa, która śledzi zgony w hotelach, wymienia co najmniej 13 samobójstw, które wydarzyły się w hotelu[6].

W 1964 roku emerytowana telemarketerka o nazwisku Osgood, która była znaną i lubianą długoterminową rezydentką hotelu, została znaleziona martwa w swoim pokoju. Została zgwałcona, dźgnięta, pobita, a jej pokój splądrowano[7]. Jacques B. Ehlinger został oskarżony o morderstwo Osgood, ponieważ był widziany ubrudzony krwią i krążący po ulicach w pobliżu hotelu, ale później został oczyszczony z zarzutów. Jej morderstwo do dziś pozostaje niewyjaśnione.

Oprócz samobójstw historia Cecil obejmuje inne akty przemocy i niepokojące wydarzenia. Hotel stał się również znanym miejscem spotkań kazirodczych par, działalności narkotykowej i wspólnej płaszczyzny dla prostytutek[5].

W latach 80. hotel prawdopodobnie był rezydencją seryjnego mordercy Richarda Ramireza. Ramirez regularnie przebywał w okolicach budynku w Los Angeles i według urzędnika hotelowego, który twierdzi, że z nim rozmawiał, podobno Ramirez przebywał w Cecil przez kilka tygodni[7].

W 2015 roku, badając historię Cecil Hotel dla artykułu dla KCET, Hadley Meares stwierdziła, że w 1947 roku Elizabeth Short została zauważona jak pije w barze Cecil w dniach poprzedzających jej nierozwiązane morderstwo[7]. Jednak twierdzenie to wydaje się być powtórzeniem dawno zapomnianego kłamstwa, które po raz pierwszy pojawiło się w artykule z 1995 roku napisanym przez pisarza z Los Angeles Times Steve'a Harveya[1].

Śmierć Elisy Lam[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku hotel Stay on Main ponownie stał się przedmiotem uwagi, po tym, gdy opublikowane zostało nagranie z monitoringu hotelowego, na którym widać młodą kanadyjską studentkę, Elisę Lam, zachowującą się chaotycznie w hotelowej windzie. Nagranie przedstawia Lam wielokrotnie wciskającą przyciski windy, wchodzącą i wychodzącą z windy, wyglądającą przy tym, jakby próbowała się przed kimś ukryć. Nagranie powstało na krótko przed jej zniknięciem.

Jej nagie ciało zostało znalezione w zbiorniku wodociągowym na dachu hotelu, po skargach mieszkańców na wodę o dziwnym smaku. Sposób, w jaki dostała się do zbiornika pozostaje zagadką[8].

Piętro, na którym przebywała Lam, było jednym z pięter, na którym nie było nagrań z monitoringu, co pozostawiało niepewność co do tego, czy jej śmierć była zabójstwem, dopóki siostra Lam nie ujawniła detektywom, że Lam w przeszłości nie przyjmowała przypisanych jej leków[9]. Wśród jej rzeczy pozostawionych w hotelu było kilka leków na receptę, pozornie nietkniętych. U Lam zdiagnozowano wcześniej skrajną postać zaburzeń afektywnych dwubiegunowych[10].

W kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

  • 1987: irlandzki zespół rockowy U2 wystąpił na dachu budynku obok hotelu Cecil w oficjalnym teledysku zespołu do utworu „Where the Streets Have No Name”, opartym głównie na materiale z tego występu[11].
  • 2015: piąty sezon serialu telewizyjnego z antologią FX, horroru American Horror Story, jest oparty na wydarzeniach w hotelu Cecil[12][13].
  • 2017: Investigation Discovery zaprezentowało trzyczęściowy miniserial o hotelu Cecil, zatytułowany „Horror at the Cecil Hotel[14].
  • 2018: horror Followed zawiera w swojej fabule kilka przypadków morderstw i samobójstw w hotelu[15].
  • 2021: Netflix wyemitował czteroodcinkowy serial dokumentalny zatytułowany Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotel, badający śmierć Lam[16]. Premiera miała miejsce 10 lutego[17].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Los Angeles - Cecil Hotel Deaths [online], Bizarre Los Angeles, 20 marca 2016 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  2. Facebook i inni, Once a den of prostitution and drugs, the Cecil Hotel in downtown L.A. is set to undergo a $100-million renovation [online], Los Angeles Times, 1 czerwca 2016 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  3. The infamous Cecil Hotel plans to reopen later this year [online], JOE.ie [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  4. Decomposing body in water tank, suicide, murder: LA Council's pick for hotel historic monument [online], MyNewsLA.com, 1 marca 2017 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  5. a b 'The Suicide': The Hotel Cecil and the Mean Streets of L.A.'s Notorious Skid Row [online], KCET, 29 września 2015 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  6. Hotel Bed Bug and Hotel Death Free Search - RoomSpook.com [online], RoomSpook [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  7. a b c The Dark History Of LA’s Cecil Hotel — From Its Hay Day, To Richard Ramirez & American Horror Story [online], www.msn.com [dostęp 2021-04-30].
  8. Elisa Lam Drowned in a Water Tank Three Years Ago, but the Obsession with Her Death Lives On [online], www.vice.com [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  9. The True Story of What Happened to Elisa Lam at the Cecil Hotel [online], www.msn.com [dostęp 2021-04-30].
  10. The Strange Death of Elisa Lam at the Cecil Hotel [online], Snopes.com [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  11. U2 - Where The Streets Have No Name (Official Music Video). [dostęp 2021-04-30].
  12. E. Oliver Whitney, 'American Horror Story: Hotel' Might Be Inspired By This Real-Life Mystery [online], HuffPost, 7 sierpnia 2015 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  13. The blood-curdling viral video that inspired ‘American Horror Story: Hotel’ [online], web.archive.org, 9 sierpnia 2015 [dostęp 2021-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-09].
  14. Horror at the Cecil Hotel (TV Mini-Series 2017) - IMDb. [dostęp 2021-04-30].
  15. FOLLOWED Review – Chilling Found Footage of a Haunted Hotel Goes Viral [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-01].
  16. Danielle Turchiano, Danielle Turchiano, Netflix Announces Elisa Lam Docuseries ‘Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotel’ (EXCLUSIVE) [online], Variety, 13 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-30] (ang.).
  17. Erin Jensen, Netflix’s ‘Vanishing at the Cecil Hotel’ true-crime docuseries: Why you won’t want to check out [online], USA TODAY [dostęp 2021-04-30] (ang.).