Hunald I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hunald I (także Chunold, Hunold, Hunaud, zm. ok. 748) - książę Akwitanii od 735 r., syn księcia Odona Wielkiego.

Kiedy Hunald objął władzę odmówił uznania zwierzchnictwa majordoma królestwa Franków Karola Młota. Majordom przekroczył więc Loarę i zdobył Bordeaux i Blaye. Pozwolił jednak Hunaldowi zatrzymać władzę nad Akwitanią, jednak po ścisłą kontrolą Franków.

W latach 736-741 stosunki między Hunaldem a Karolem układały się poprawnie. Jednak po śmierci majordoma w 741 r. Hunald postanowił jeszcze raz wywalczyć sobie niezależność. W 744 r. jego wojska przekroczyły Loarę i spaliły Chartres. Kiedy jednak nadciągnęły armię synów Karola Młota - Pepina Krótkiego i Karlomana, Hunald musiał prosić o pokój. Abdykował w 744 lub 745 r. i osiadł w klasztorze w Île de Ré.

W późniejszych latach widzimy Hunalda w Italii, gdzie sprzymierzył się z Longobardami. Miał zostać tam ukamieniowany ok. 748 r. Księstwo Akwitanii pozostawił Waiferowi, który był najprawdopodobniej jego synem.

Władcy Akwitanii

Królowie Akwitanii

Merowingowie	Chram (555–560) Dezyderiusz (583–587) Bladast (od 583) Astrobald (587–589) Sereusz (589–592) Charibert II (629–632) Chilperyk (632–632) Dagobert I (632–639) Boggis (632–660) Feliks (660–676) Lupus I (676–700) Odon Wielki (700–735) Hunald I (735–744) Waifer (748–767) Hunald II (767–769) Lupus II (769–778)
Karolingowie	Ludwik I Pobożny (781–817) Pepin I (817–838) Pepin II (838–852) Ludwik II Młodszy (852–855) Pepin II (855–864) Karol Dziecię (855–866) Ludwik III Jąkała (866–879) Karloman II (879–884) Karol Otyły (884–887)

Książęta Akwitanii

Dynastia z Poitiers	Ranulf I (852–866) Ranulf II (887–890) Ebalus Bękart (890–893)
Dynastia z Owernii	Wilhelm I Pobożny (893–918)
Dynastia z Razes	Wilhelm II Młodszy (918–926) Akfryd (926–927)
Dynastia z Poitiers	Ebalus Bękart (927–935) Wilhelm III Jasnowłosy (935–963) Wilhelm IV Żelazne Ramię (963–995) Wilhelm V Wielki (995–1030) Wilhelm VI Gruby (1030–1038) Odon (1038–1039) Wilhelm VII Śmiały (1039–1058) Wilhelm VIII (1058–1086) Wilhelm IX Trubadur (1086–1126) Wilhelm X Święty (1126–1137) Eleonora Akwitańska (1137–1172)
Kapetyngowie	Ludwik Młodszy (1137–1152)
Plantageneci	Henryk I (1152–1172) Ryszard I Lwie Serce (1172–1184) Eleonora Akwitańska (1184–1204) Ryszard I Lwie Serce (1189–1199) Jan bez Ziemi (1199–1216) Henryk II (1216–1254) Edward I Długonogi (1254–1306) Edward II (1306–1325) Edward III (1325–1339)

Angielscy książęta Akwitanii

Edward Czarny Książę (1362–1372)
Edward III (1372– 1377)
Ryszard II (1377–1390)
Jan II (1390–1399)
Henryk III (1399–1399)
Henryk IV (1399–1422)
Henryk V (1422–1449)