Ignacy Nikorowicz
 ok. 1912 | |
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lipca 1951 |
| Zawód, zajęcie |
polski dramatopisarz i prozaik |
Ignacy Nikorowicz (ur. 10 marca 1866 w Wiedniu, zm. 1 lipca 1951 w Krakowie) – polski dramatopisarz i prozaik pochodzenia ormiańskiego, syn Józefa Nikorowicza.
Napisał m.in. komedie: Pani Walewska (1904), W gołębniku (1912), Moralność przede wszystkim (1926), nowele: Zimny wiatr (1915), Nieśmiertelny kochanek (1929) oraz powieści: Jan Kiszocki (1910) i W tęczowej masce.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kronika żałobna. Ignacy Nikorowicz. „Dziennik Polski”, 1951, nr 183 z 4 lipca, s.4
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 7, str. 797, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966.