Igor Dzialuk
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
prokurator, pracownik naukowy, urzędnik państwowy |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister sprawiedliwości (2009–2012) |
| Odznaczenia | |
| |
Igor Ryszard Dzialuk[1] (ur. 7 października 1961 w Cieplicach Śląskich-Zdroju[2], obecnie część Jeleniej Góry) – polski prokurator, pracownik naukowy i urzędnik państwowy, w latach 2009–2012 podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1985 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1984 do 1991 był pracownikiem naukowym (asystentem i starszym asystentem) Instytutu Badania Prawa Sądowego (od 1990 po przekształceniu Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości). W latach 1987–1990 odbywał aplikację sądową w Warszawie[2].
Od 1991 do 1993 był sekretarzem Zespołu w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Następnie rozpoczął pracę jako prokurator. W latach 1993–1995 był asesorem i prokuratorem Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz. W 1995 przeszedł do Prokuratury Wojewódzkiej (później Okręgowej) w Warszawie, w latach 1996–2007 został delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości. W resorcie sprawował kolejno stanowiska głównego specjalisty, naczelnika wydziału i wicedyrektora departamentu. Od 1999 do 2001 uczestniczył w negocjacjach w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, odpowiadając za obszary prawa spółek, spraw wewnętrznych oraz wymiaru sprawiedliwości. W latach 2004–2005 był prokuratorem Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie, w 2005 przeszedł do Prokuratury Krajowej. W 2008 został w niej pełniącym funkcję dyrektora Biura Prezydialnego[2]. Został później prokuratorem Prokuratury Krajowej w stanie spoczynku[3]. Członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego w kadencji 2013–2017[1] i 2013–2017[4].
9 marca 2009 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Odwołany z funkcji 3 lutego 2012[5]. Pozostał następnie pracownikiem MS[6].
W 2005 „za zasługi w prowadzeniu negocjacji akcesyjnych Polski z Unią Europejską” został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jego żona pracuje naukowo w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, ma dwoje dzieci.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Katarzyna Żaczkiewicz-Zborska, Prof. Zawłocki i prok. Dzialuk powołani do komisji kodyfikacyjnej [online], Prawo.pl, 16 stycznia 2013 [dostęp 2023-11-03].
- ↑ a b c Kierownictwo Ministerstwa Sprawiedliwości. Ministerstwo Sprawiedliwości. [dostęp 2018-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-16)].
- ↑ Anna Ambroziak: Rozważamy Strasburg. radiomaryja.pl, 12 listopada 2011. [dostęp 2018-06-08].
- ↑ Skład Komisji Kodyfikacynej Prawa Karnego (kadencja 2013-2017) [online], gov.pl [dostęp 2023-11-03].
- ↑ Komunikat Personalny. Ministerstwo Sprawiedliwości, 6 lutego 2012. [dostęp 2018-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 lutego 2012)].
- ↑ Służba Więzienna: serbski zbrodniarz wojenny nie sprawia kłopotów. onet.pl, 18 stycznia 2016. [dostęp 2018-06-08].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 932).