Igrzyska Imperium Brytyjskiego 1930

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
I Igrzyska Imperium Brytyjskiego
Londyn 1934
Ilustracja
Data

16 — 23 sierpnia 1930

Gospodarz

Hamilton
Kanada

Organizator

CGF

Liczba konkurencji

59

Liczba zawodników

400

Liczba reprezentacji

11

Igrzyska Imperium Brytyjskiego 1930, oficjalnie I Igrzyska Imperium Brytyjskiego – multidyscyplinarne zawody sportowe, które odbyły się w kanadyjskim mieście Hamilton od 16 do 23 sierpnia 1930 roku. Były to pierwsze tego typu zawody rozgrywane w Kanadzie. Oficjalnego otwarcia dokonał król Wielkiej Brytanii i Dominiów Brytyjskich, cesarz Indii Jerzy V Windsor.

W klasyfikacji medalowej zwyciężyła reprezentacja Anglii, zdobywając najwięcej złotych medali (25) i najwięcej medali w ogóle (60).

Tło startu[edytuj | edytuj kod]

Pomysłodawcą był John Astley Cooper, który w swoim artykule w The Times zasugerował zorganizowanie: Pan-brytyjski i pan-anglikański konkurs i festiwal, który organizowany co cztery lata podnosiłby zrozumienie i współpracę w Imperium Brytyjskim. Sam Cooper czerpał inspiracje z idei olimpijskiej, a założony przez niego komitet pomagał baronowi Pierre'owi de Coubertin przy realizacji pierwszych edycji nowożytnych igrzysk olimpijskich[1]. W 1911 roku zorganizowano w Londynie Festiwal Imperium z okazji koronacji Jerzego V. Częścią tego festiwalu były multidyscyplinarne zawody sportowe (boks, zapasy, pływanie i lekkoatletyka) rozegrane pomiędzy reprezentantami Zjednoczonego Królestwa, Kanady, Australii i Związku Południowej Afryki. Imprezę tą uznaje się czasami jako "pierwowzór" rozgrywanych później igrzysk Imperium Brytyjskiego.

W 1928 roku, Kanadyjczyk Melville Marks Robinson zainspirowany wydarzeniami na IX Letnich Igrzyskach Olimpijskich ponownie przywrócił ideę organizacji igrzysk dla Imperium. Dwa lata później, w 1930 roku zorganizowano z jego inicjatywy I Igrzyska Imperium Brytyjskiego w kanadyjskim mieście Hamilton, lecz kobiety wzięły udział jedynie w konkurencjach pływackich i skokach do wody[2].

Dyscypliny[edytuj | edytuj kod]

Na I Igrzyskach Imperium Brytyjskiego rozegrano zawody w pięćdziesięciu dziewięciu konkurencjach w sześciu dyscyplinach[3].

Państwa uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

I Igrzyska Imperium Brytyjskiego gościły reprezentacje jedenastu krajów, dominiów i kolonii brytyjskich. Według podziału na kontynenty, do Hamilton przyjechały cztery reprezentacje z Europy, cztery reprezentacje z obu Ameryk, jedna reprezentacja z Afryki i dwie reprezentacje z Oceanii.


Legenda
kolor fioletowy – państwa, uczestniczące w igrzyskach Imperium Brytyjskiego po raz pierwszy

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Percy Williams — zwycięzca biegu na 100 jardów
Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo złoto srebro brąz razem
1 Anglia Anglia 25 22 13 60
2 Kanada Kanada 20 16 18 54
3 Związek Południowej Afryki 6 4 8 18
4 Nowa Zelandia Nowa Zelandia 4 4 2 10
5 Australia Australia 3 4 1 8
6 Szkocja Szkocja 2 3 5 10
7 Walia Walia 0 2 1 3
8 Gujana Brytyjska Gujana Brytyjska 0 1 1 2
9 Irlandia 0 1 0 1
Razem 59 57 49 165

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arnd Krüger. War John Astley Cooper der Erfinder der modernen Olympischen Spiele?. „Sport und Kultur”. 6, s. 72-81, wrzesień 1986. 
  2. 1930 British Empire Games. Introduction.. [dostęp 2015-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-26)]. (ang.).
  3. W dokumentach Federacji Igrzysk Wspólnoty Narodów dyscypliny, które koordynowane są przez jedną federację sportową, traktowane są jako jedna. Dlatego na I Igrzyskach Imperium Brytyjskiego pływanie i skoki do wody traktowane są jako jedna dyscyplina — sporty wodne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]