Imre Sarkadi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
literatura, dramat |
Imre Sarkadi (ur. 13 sierpnia 1921 w Debreczynie, zm. 12 kwietnia 1961 w Budapeszcie) – węgierski prozaik i dramatopisarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pisał opowiadania o konfliktach społecznych powojennej węgierskiej wsi, m.in. "Barta Mihály szerencséje" ("Szczęście Michała Barty") z 1952, a także mikropowieści "Tchórzostwo" (1962, wyd. pol. 1964) i dramaty na temat kryzysu moralnego i samotności człowieka we współczesnym świecie, m.in. "Szymon Słupnik" (1962, wyd. pol. 1976), "Utracony raj" (1962, wyd. pol. w "Antologii współczesnego dramatu węgierskiego" z 1982), "Kelemen" (1973, wyst. pol. 1979). Zmarł śmiercią samobójczą. W 1956 Zoltán Fábri na podstawie jego powieści nakręcił film Karuzela miłości, a w 1961 film Bestia. W 1962 Károly Makk wyreżyserował filmową adaptację jego dramatu "Utracony raj".
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sarkadi Imre, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-02-28].
- Imre Sarkadi w bazie IMDb (ang.)