It Takes Two (gra komputerowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
It Takes Two
Producent

Hazelight Studios

Wydawca

Electronic Arts

Silnik

Unreal Engine 4

Data wydania

26 marca 2021[1]

Gatunek

przygodowa gra akcji, platformowa, zręcznościowa

Tryby gry

gra wieloosobowa

Język

polski, angielski, francuski, włoski, niemiecki, hiszpański, japoński, koreański, portugalski, rosyjski, chiński[1]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X/S[1]

Nośniki

dystrybucja cyfrowa

Wymagania

minimalne[1]:

zalecane[1]:

Kontrolery

klawiatura, mysz, gamepad

Strona internetowa

It Takes Two – gra komputerowa łącząca gatunki przygodowej gry akcji, platformowej oraz zręcznościowej[2]. Została wyprodukowana przez Hazelight Studios, a wydana przez Electronic Arts 26 marca 2021[1]. Gra umożliwia rozgrywkę lokalnie w trybie podzielonego ekranu oraz sieciowo[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Cody i May są małżeństwem, które planuje rozwód, po tym gdy Cody przez rok kłóci się z małżonką o jej pracę. May uważa natomiast, że Cody nie ukazuje wdzięczności za jej pracę. Rose, córka małżonków dowiadując się o zaistniałej sytuacji postawia zabrać do rodzinnej szopy ręcznie wykonane lalki, które wyglądają jak jej rodzice, próbując za pomocą zabawy naprawić ich związek. Rodzice Rose zostają uwięzieni w ciałach lalek, w wyniku łez które uroniła na lalki Rose. Dr Hakim, który przyjął antropomorficzną formę swej książki, która dotyczyła terapii związków, przekazuje małżonkom, że otrzymał zadanie naprawienia ich związku[2]. Na początku, Cody i May są bardzo skupieni na próbie dotarcia do Rose, myśląc że zna ona sposób na przywrócenie ich do ludzkich ciał. Jednakże, dr Hakim stale ingeruje w ich postępy, nieustannie stawiając na ich drodze przeszkody i dylematy, aby zmusić ich do współpracy. Na swej drodze para spotyka magiczne, antropomorficzne wersje swych dawnych posiadłości, które krytykują małżeństwo w związku ze złym traktowaniem zarówno ich posiadłości, jak i Rose. Podróżując po swej posiadłości, Cody i May przypominają sobie pozytywne wspomnienia, które doświadczyli, a także te, które ich połączyły. Tymczasem Rose, nadal robi wszystko co w jej mocy, aby naprawić relacje między rodzicami, którzy są nieprzytomni w swych prawdziwych ciałach. Rose zaczyna myśleć, że to ona jest przyczyną rozpadu małżeństwa rodziców, mimo to wciąż wierzy, że rodzice pozostaną razem[2].

Po długiej podróży, Cody i May kończą ostatni test dr Hakima, który polega na odtworzeniu piosenki, którą śpiewała wcześniej May. Następnie, relacja między May, a Codym ożywia się i dochodzi do pocałunku, który odwraca rzucony na nich czar uwięzienia w ciałach lalek. Para budzi się w swych rzeczywistych ciałach i zauważa, że Rose uciekła. Na szczęście, para znajduje córkę na pobliskim przystanku autobusowym, zapewniając, że to nie ona była powodem ich kłótni, jednocześnie mówiąc jej że zawsze będą ją kochać, bez względu na to, co się wydarzy. Finalnie, małżonkowie wraz z córką wracają do domu, z zupełnie innym spojrzeniem na swój związek[2].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Gra jest zaprojektowana specjalnie dla współpracy wieloosobowej (2 graczy) w trybie online, ekran gry jest podzielony na dwie części, które ukazują perspektywę obu graczy. Gra zawiera dużą liczbę mechanik z różnych gatunków gier komputerowych[3]. Mechaniki gry są ściśle powiązane fabułą danego poziomu. Celem graczy jest ukończenie poszczególnych poziomów dzięki współpracy oraz wykorzystywanie umiejętności bohaterów. Gra zawiera również sporą liczbę minigier[4].

Rozwój gry[edytuj | edytuj kod]

Josef Fares, twórca poprzedniej gry Hazelight Studios – A Way Out, powrócił jako reżyser. Po wydaniu A Way Out, zespół twórców postanowił stworzyć kolejną grę w trybie współpracy. Fares poprosił zespół o stworzenie jak największej liczby mechanik, ponieważ uważał, że jeśli dana mechanika gry jest powielana wielokrotnie, staje się mniej wyjątkowa[5]. Zasugerował, że da 1000 dolarów każdej osobie, która znudzi się podczas grania[6]. Twórca uznał, że postać dr Hakima, jest jedną z najważniejszych postaci w grze. Gra została napisana głównie w języku AngelScript, który został zaimplementowany do silnika Unreal Engine przez Hazelight Studios za pomocą własnej wtyczki.

A Way Out i It Takes Two zostały wydane przez Hazelight Studios współpracujące z Electronic Arts. Współpraca pozwoliła producentowi zachować pełną kontrolę nad wizją gry, jednocześnie zatrzymując większość zysków z dystrybucji gry[7]. Gra została oficjalnie przedstawiona podczas EA Play w czerwcu 2020[8].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Według agregatora Metacritic gra spotkała się z pozytywnym odbiorem recenzentów[9][10][11][12].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Miesiąc po premierze, poinformowano, że sprzedano ponad milion egzemplarzy gry[13]. Do 17 czerwca 2021 sprzedano ponad dwa miliony egzemplarzy[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g It Takes Two na Steam [online], store.steampowered.com [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  2. ↑ a b c d It Takes Two PC, PS4, PS5, XSX, XONE | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl [dostęp 2021-09-19] (pol.).
  3. ↑ Ryan Gilliam, The new co-op game from the A Way Out team lets multiplayer pals play free [online], Polygon, 10 grudnia 2020 [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  4. ↑ It Takes Two surpasses over one million copies sold [online], VideoGamer.com, 23 kwietnia 2021 [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  5. ↑ It Takes Two Could Take 15 Hours to Complete and Should Win a World Record for Mechanics, Says Josef Fares – IGN [online] [dostęp 2021-09-19].
  6. ↑ It Takes Two twórców A Way Out w złocie; dostaniesz 1000$, jeśli gra Cię znudzi [online], GRY-Online.pl [dostęp 2021-09-22] (pol.).
  7. ↑ A Way Out creator Josef Fares: ‘If you don’t like it, you can break my legs’ [online], VentureBeat, 11 czerwca 2017 [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  8. ↑ Julia Lee, New co-op game from A Way Out creator, It Takes Two, launches in 2021 [online], Polygon, 18 czerwca 2020 [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  9. ↑ It Takes Two [online], Metacritic [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  10. ↑ It Takes Two [online], Metacritic [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  11. ↑ It Takes Two [online], Metacritic [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  12. ↑ It Takes Two [online], Metacritic [dostęp 2021-09-19] (ang.).
  13. ↑ It Takes Two Selling 1 Million Copies Shows That Players Want Co-op Only Games, Josef Fares Says – IGN. [dostęp 2021-09-19].
  14. ↑ Studio Hazelight na twitterze [online], Twitter [dostęp 2021-09-19] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=It_Takes_Two_(gra_komputerowa)&oldid=72315417”