Iwoniczanka
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 12,89 km |
| Ujście | |
| Recypient | Lubatówka |
| Miejsce | |
| Wysokość |
284,4 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Miejsce Piastowe  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |
Iwoniczanka (Iwonka, Iwonicki Potok[2]) – potok, prawobrzeżny dopływ Lubatówki[3] o długości 12,89 km[4] i powierzchni zlewni 27,5 km².
Potok płynie w Beskidzie Niskim i na terenie Dołów Jasielsko-Sanockich. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 560-570 m n.p.m. na północnych stokach Sroków Działu i na zachodnich stokach Przymiarek, w południowym pasie Wzgórz Rymanowskich. Spływa początkowo w kierunku północno-zachodnim, lecz już w osiedlu Turkówka (przysiółek Lubatowej) skręca ku północy i przecina północny pas wzgórz, między Glorietą na wschodzie a Przedziwną na zachodzie. Przepływa przez Iwonicz-Zdrój, po czym wydostaje się na płaskie tereny Dołów Jasielsko-Sanockich. Za Iwoniczem nieznacznie meandruje i zbacza nieco ku północnemu zachodowi, po czym na wysokości ok. 285 m n.p.m., w Miejscu Piastowym, wpada do Lubatówki.
Jego dopływami lewobrzeżnymi są Bełkotka, Ispak i Grabiński, a prawobrzeżnymi Orli, Jeleni i Piekliska. W Iwoniczu-Zdroju w dolinie Iwonickiego Potoku eksploatowane są wody mineralne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Iwoniczanka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-04-24].
- ↑ Iwoniczanka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KUNMiOF w dniach 29 - 30 czerwca 2004 [dostęp 2017-04-24].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 88, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Iwoniczanka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-04-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.