Język kreolski Wysp Zielonego Przylądka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
kriolu kabuverdianu
Obszar

Wyspy Zielonego Przylądka

Liczba mówiących

950 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

kreolski na bazie portugalskiego

Status oficjalny
Ethnologue 1 narodowy↗
Kody języka
ISO 639-3 kea
IETF kea
Glottolog kabu1256
Ethnologue kea
SIL kea
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Publikacje na temat języka kreolskiego Wysp Zielonego Przylądka

Język kabuverdianu, język kreolski Wysp Zielonego Przylądka – afroportugalski język kreolski upowszechniony na Wyspach Zielonego Przylądka, gdzie służy do komunikacji codziennej. Większość mieszkańców jest dwujęzyczna, posługując się kreolskim w mowie, natomiast portugalskim na piśmie. Standardowy język portugalski pozostaje językiem administracji, szkolnictwa i mediów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zaczął rozwijać się jako odrębny język od XVI w. Powstał w wyniku wzajemnego oddziaływania języka portugalskiego i języków zachodnioafrykańskich: mandingo, wolof i timene, z których przejął niektóre cechy.

System fonologiczny[edytuj | edytuj kod]

  • Szereg uproszczeń w wymowie
  • Wymowa portugalskiego ch jako „cz” i j jako „j”

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

  • Czasowniki ter, vir, ir istnieją tylko w 3 os. l. poj. czasu teraźniejszego
  • Pozostałe czasowniki mają tylko formę bezokolicznika
  • Użycie uproszczonych form czasowników estar i haver do tworzenia czasów gramatycznych

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Język_kreolski_Wysp_Zielonego_Przylądka&oldid=68447399”