Jacek Chyła (piłkarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Chyła
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1968
Szczecin

Wzrost

197 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Hutnik Szczecin
1982–1983 Chemik Police
1983 Stal Stocznia Szczecin
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1986 Chemik Police
1987–1990 Widzew Łódź 6
1990 Ostrovia Ostrów Wielkopolski
1992–1993 Ina Goleniów
0000–1995 Energetyk Gryfino
1995–1996 Stal Sanok
1996 Chemik Police
1997 Polonia Słubice
1998, 2000 Hutnik Szczecin
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2008 Świt Szczecin (trener bramkarzy)
2008– Świt Szczecin (główny trener)
Świt Szczecin (trener bramkarzy)
2009– Świt Szczecin (główny trener)
Świt Szczecin (trener bramkarzy)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jacek Chyła (ur. 1 stycznia 1968 w Szczecinie) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, także sędzia, trener i działacz piłkarski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 stycznia 1968[1]. Karierę rozpoczynał w Hutniku Szczecin, którego jest wychowankiem[1][2] Potem grał w barwach Chemika Police, Stali Stocznia Szczecin i ponownie w Chemiku[1]. Będąc zawodnikiem tej drużyny w I grupie III ligi ustanowił rekord Polski w czasie gry bramkarza bez straty gola, liczący 1260 minut (14 spotkań po 90 minut), a trwający od ostatniego meczu sezonu 1985/1986 do końca rundy jesiennej edycji 1986/1987[1][2]. Po tym przeszedł do Widzewa Łódź, którego był zawodnikiem w czterech sezonach i rozegrał sześć spotkań w I lidze[1]. Zagrał m.in. w sezonie 1987/1988 w wyjazdowych meczach ze Śląskiem Wrocław oraz z Jagiellonią Białystok, będącym debiutanckim spotkaniem tego klubu w I lidze[1]. Był także reprezentantem Polski w kadrach młodzieżowych i juniorskich[2].

W 1990 był zawodnikiem Ostrovii Ostrów Wielkopolski, po czym odbywał zasadniczą służbę wojskową w Dębicy[1]. Później był graczem Iny Goleniów i do połowy 1995 Energetyka Gryfino[1]. Do tego czasu był również sędzią piłkarskim w okręgu szczecińskim oraz trenerem bramkarzy w Chemiku Police[1]. W lipcu 1995 został zawodnikiem Stali Sanok, namówiony do gry przez trenera Marka Biegę, przebywającego w Szczecinie[1]. Z tym zespołem rozegrał sezon VI grupy III ligi 1995/1996, a po sezonie odszedł ze Stali[3]. Później ponownie był bramkarzem Chemika, a także Polonii Słubice i drużyn szczecińskich.

Po zakończeniu kariery zawodniczej został szkoleniowcem w klubie Świt Szczecin: jako trener bramkarzy, główny trener, ponownie trener bramkarzy i od końca 2009 znów jako pierwszy szkoleniowiec[2][4]. W późniejszym czasie raz jeszcze został trenerem bramkarzy Świtu[5] oraz pełniącym obowiązku kierownika tego klubu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Marek Pomykała. W „klacie” stoi lepszy. Rozmowa z Jackiem Chyłą, bramkarzem Stali. „Tygodnik Sanocki”. Nr 28 (192), s. 10, 14 lipca 1995. 
  2. ↑ a b c d Nowa rola Jacka Chyły. ligowiec.net, 2010-01-03. [dostęp 2019-04-07].
  3. ↑ Utrzymać fason i pozycję. „Nowiny. Sportowe Nowiny”. Nr 30, s. V, 8 sierpnia 1996. 
  4. ↑ Jacek Chyła poprowadzi Świtowców. ligowiec.net, 2008-08-10. [dostęp 2019-04-07].
  5. ↑ Piłka nożna. Świt o wysokie cele. 24kurier.pl, 2016-04-08. [dostęp 2019-04-07].
  6. ↑ Piłka nożna. Czy Świt stać na II ligę. 24kurier.pl, 2017-12-12. [dostęp 2019-04-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Chyła_(piłkarz)&oldid=71579974”