Jakub Burnett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jakub Burnett (Burneth)złotnik lwowski, jubiler królewski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Edynburga w Szkocji. W Rzeczypospolitej osiedlił się w pierwszej połowie XVII wieku we Lwowie. Poślubił Annę z Grozwajerów wdowę po lwowskim złotniku Marcinie Rottendorfie. W 1637 przeszedł na wiarę katolicką, odrzekł się błędów heretyckich[1]. Wykonywał wyroby złotnicze, klejnoty dla króla Władysława IV, używał tytułu jubilera królewskiego i faktora skarbu. Jego wyroby ceniła także polska magnateria, w testamencie, który sporządził w 1647, na liście dłużników wymienił wiele nazwisk z rodów arystokratycznych. Zgodnie z jego wolą sumy odzyskane z wierzytelności, miały być przeznaczone na budowę kaplicy w kościele karmelitów bosych we Lwowie, gdzie chciał być pochowany. Należał do najznamienitszych i najbogatszych członków patrycjatu lwowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Mańkowski, Jakub Burnett, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom III, s. 138, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1937, s. 138.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]