Jakuchū Itō

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakuchū Itō
伊藤 若冲
Ilustracja
Portret Jakuchū Itō, mal. Beisen Kubota (1852–1906)
Data urodzenia

1716

Data śmierci

1800

Narodowość

japońska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Jakuchū Itō (jap. 伊藤 若冲 Itō Jakuchū; ur. 1716, zm. 1800[1][2]), także Shunkyō Itō (jap. 伊藤 春教 Itō Shunkyō), Jokin Itō (jap. 伊藤 汝鈞 Itō Jokin), pseudonim artystyczny (gō) Tobei-an (斗米庵)[1]japoński malarz.

Był synem hurtownika spożywczego z Nishiki-koji, handlowej dzielnicy Kioto[2]. Po śmierci ojca w 1738 roku jako pierworodny syn przejął rodzinny interes[2]. W tym czasie stał się pobożnym buddystą, uczniem mnicha Taitena (1718–1801), w kręgu którego znajdowali się inni artyści, m.in. Ike no Taiga[2]. Taiten stał później wielbicielem malarstwa Itō i pozostawił w swoich pismach informacje biograficzne na jego temat[2].

Pobierał naukę u malarza należącego do szkoły Kanō, Shunboku Ōokiego (1674–1757)[2]. Dzięki znajomości z Taitenem mógł również studiować dzieła malarstwa chińskiego i japońskiego, znajdujące się w posiadaniu świątyni Shōkoku-ji[2]. W 1755 roku porzucił rodzinny biznes, poświęcając się wyłącznie malarstwu[1]. Około 1758 roku podjął się projektu sporządzenia 30 dużych zwojów pionowych (kakemono) z przedstawieniami ptaków, kwiatów i ryb dla świątyni Shōkoku-ji w Kioto[1][2] (od 1889 roku znajdują się one w kolekcji cesarskiej[1]). W wyniku pożaru Kioto w 1788 roku stracił majątek i częściowo wzrok, tworzył jednak do końca życia[1].

Wypracował własny styl, łączący elementy malarstwa chińskiego i japońskiego[1]. Wymieniany jest obok Shōhaku Sogi i Rosetsu Nagasawy jako jeden z ekscentryków okresu Edo[2]. Wiernie przedstawiał elementy natury: ptaki, kwiaty, skorupiaki, czyniąc je głównym tematem swoich obrazów[1][2]. W ogrodzie przy swoim domu miał podobno hodować różne gatunki ptaków, wykorzystując je następnie do studiów malarskich[1][2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 405. ISBN 0-674-01753-6.
  2. a b c d e f g h i j k Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 86–89. ISBN 83-213-3775-9.