James B. Weaver

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James B. Weaver
Ilustracja
James Weaver pomiędzy rokiem 1870 a 1880
Pełne imię i nazwisko

James Baird Weaver

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1833
Dayton

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1912
Des Moines

członek Izby Reprezentantów z Iowy
Okres

od marca 1879
do marca 1881

Przynależność polityczna

Partia Republikańska
Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza
Partia Populistyczna

Okres

od marca 1885
do marca 1889

Faksymile

James Baird Weaver (ur. 12 czerwca 1833 w Dayton, zm. 6 lutego 1912 w Des Moines) – amerykański polityk, kandydat na prezydenta w latach 1880 i 1892.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 czerwca 1833 roku w Dayton[1]. Dwa lata później jego rodzina przeniosła się do Michigan, a następnie do Iowy[1]. Weaver studiował prawo w Bloomfield, a później na Cincinnati Law School[1]. Po tym jak został przyjęty do palestry w 1856 roku, praktykował prawo w Bloomfield[1]. Już wówczas zaangażował się politycznie, początkowo działając w Partii Demokratycznej, a potem w Partii Wolnej Ziemi i Partii Republikańskiej[2]. W czasie wojny secesyjnej walczył po stronie Unii i dosłużył się stopnia generała brygady[2]. Po wojnie przez cztery lata pełnił funkcję prokuratora okręgowego[1]. Z powodu jego reformatorskich poglądów republikanie odmówili mu nominacji do Kongresu oraz na gubernatora[2]. Przystąpił wówczas do Greenback Party i z jej ramienia pełnił urząd członka Izby Reprezentantów z Iowy w latach 1879–1881 i 1885–1889[2]. Został kandydatem tej partii na prezydenta w wyborach w 1880 roku i zdobył nieco ponad 300 tysięcy głosów, co stanowiło trzeci wynik wśród kandydatów[3].

W połowie lat 80. XIX wieku Greenback Party zaczęła upadać, a Weaver zaangażował się w tworzenie Partii Populistycznej[2]. Otrzymał nominację prezydencką przed wyborami w 1892 roku[2]. W głosowaniu powszechnym zdobył nieco ponad 1 milion głosów, co podobnie jak 12 lat wcześniej było trzecim wynikiem[4]. W Kolegium Elektorów uzyskał 22 głosy[5]. Cztery lata później naciskał na działaczy swojej partii, by poparli kandydata demokratów – Williama Bryana[2]. Spowodowało to znaczny spadek poparcia dla populistów i samego Weavera[2]. W latach 1901–1903 był burmistrzem Colfax[1]. Zmarł 6 lutego 1912 roku w Des Moines[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Weaver, James Baird. Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
  2. a b c d e f g h James B. Weaver, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-12-10] (ang.).
  3. US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  4. US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  5. Electoral College Box – 1892. NARA. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).