James Hook (kompozytor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Hook
Ilustracja
Portret Jamesa Hooka, mal. Lemuel Francis Abbott
Data i miejsce urodzenia

3 czerwca 1746
Norwich

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

1827
Boulogne-sur-Mer

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista

James Hook (ur. 3 czerwca[1] 1746 w Norwich, zm. 1827 w Boulogne-sur-Mer[1][2]) – brytyjski kompozytor i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rzemieślniczej[2]. Już jako dziecko wykazywał uzdolnienia muzyczne[1][2], w wieku 8 lat napisał operę balladową[2]. Od 11. roku życia zarabiał na utrzymanie kopiując nuty i występując na koncertach[2]. Uczył się u Thomasa Garlanda, organisty katedry w Norwich[1][2]. Około 1764 roku przeniósł się do Londynu, gdzie początkowo utrzymywał się grając na organach w miejscach publicznych[1][2]. Za utwór Parting Catch otrzymał w 1765 roku nagrodę przyznawaną przez The Noblemen and Gentlemen Catch Club[1][2]. Występował w Marylebone Gardens (1769–1773) i Vauxhall Gardens (1774–1820)[1][2]. Cieszył się powszechnym uznaniem w towarzystwie nie tylko jako muzyk, ale także ze względu na swoje przymioty osobiste, był mistrzem kalamburu[2]. Uczył prywatnie gry na klawesynie i organach[2]. Opublikował podręcznik Guida di musica (2 części, 1785 i 1794)[1].

Był przedstawicielem stylu galant, naśladował twórczość Josepha Haydna[2]. Jego utwory instrumentalne, pisane w pośpiechu na liczne zamówienia, miały jedynie doraźne znaczenie i nie posiadają większej wartości[2]. Zasłynął przede wszystkim jako autor popularnych, żartobliwych piosenek w stylu catch i glee[2]. Pisał też muzykę do sztuk scenicznych: oper, fars i pantomim[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1606. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 290–291. ISBN 83-224-0453-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]