Jan Gałuszkiewicz
| Data i miejsce urodzenia |
1823 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki |
Jan Gałuszkiewicz (ur. 1823, zm. 11 grudnia 1896 w Krakowie[1]) – polski malarz (kopista obrazów) czynny w okresie od lat 60. XIX wieku do 1896 roku.
Pochodził ze wsi Kraszcze w pow. wieluńskim. W 1848 zbiegł za granicę do Francji i wstąpił do Towarzystwa Demokratycznego Polskiego w Nancy, w związku z czym na posiedzeniu Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego 16/28 X 1853 uznany został za „wychodźcę politycznego”. Spędził kilkanaście lat w Paryżu, później wrócił do Krakowa.
Portret Adama Jerzego Czartoryskiego, pędzla Jana Gałuszkiewicza znajduje się w zbiorach Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (nr inw. XII-428)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nekrolog - Biblioteka Jagiellońska
- ↑ Zbiory Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie (stan na 28.12.2013). [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-30)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vladimir Anatolʹevich Dʹiakov. Uczestnicy ruchów wolnościowych w latach 1832-1855 (Królestwo Polskie): przewodnik biograficzny. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1990. ISBN 978-83-04-03117-3, s. 149.